اسید سیالیک (sialic acid; SA) یک مشتق استیله از اسید نورآمینیک می باشد که به‌طور گسترده‌ای در بافت‌های پستانداران توزیع می‌شود، ولی ازآنجاکه معمولاً به گلیکوپروتئین ها، گلیکولیپید ها، الیگوساکارید ها و پلی ساکارید ها متصل می شود، مقدار کمی از آن در سرم به شکل آزاد وجود دارد. علاوه بر این، SA یک جزء ساختاری مهم در غشا های بیولوژیکی است و به طور گسترده ای در باکتری ها و بافت های حیوانی یافت می شود ولی غلظت آن به سرعت در نتیجه التهاب و آسیب های بافتی افزایش می یابد. در این مطالعه اثر جفت ماندگی بر میزان اسید سیالیک سرم در 60 رأس گاو شیری هلشتاین در دو گروه برایر سالم و جفت مانده توسط آزمایش ساندویچ الایزا،از 3 هفته قبل از زایش تا یک هفته پس ‌از آن که دوره انتقال نامیده می شود، مورد بررسی قرار گرفت. داده های به‌دست‌آمده در گروه گاوهای جفت مانده و سالم در پنج تکرار مختلف و در هر هفته مورد مقایسه قرار گرفت.اختلاف آماری معنی‌داری از لحاظ مقادیر SA سرم بین گروه های جفت مانده و سالم در دو هفته مانده به زایش و همچنین یک هفته پس از زایش مشاهده گردید (05/0p <). همچنین در روند تغییرات غلظت SA پلاسمای گاوهای بررسی شده طی هفته‌های مختلف در هر گروه، اختلاف آماری معنی داری مشاهده گردید (05/0p <). نتایج مطالعه حاضر نشان داد که غلظت بالای SA سرم در دوره انتقالی با جفت ماندگی در ارتباط است و می توان از آن به‌عنوان یک پارامتر در کنار سایر روش های پیشگویی و تشخیص جفت ماندگی برای تشخیص این عارضه استفاده کرد. تفاصيل المقالة