امروزه روش‌های مولکولی بدلیل دارا بودن حساسیت و ویژگی بالا، بیشتر از روش‌های قدیمی تر مانند روش رنگ آمیزی گیمسا و روش‌های سرولوژی برای جـداسـازی پیـروپلاسـم‌ها در حیوانات بکار گرفته می‌شوند. بنابراین به‌منظور تشخیـص آلودگی به تیلریا آنولاتا‌‌و تیلریا اورینتالیس‌‌در گاوداری‌های سنتی دو منطقه اکولوژیکی استان گلستان، نمونه خون 160 راس گاو طی سال‌های 1388 تا 1389 تحت آزمایش قرار گرفت. در این مطالعه استخراج DNA از همه نمونه‌های خـونی صورت پذیرفت و پرایمر‌های Tbs-S و Tbs-A برای تفریق گونه‌های تیلریا و بابزیا از یکدیگر در آزمون PCR مورد استفاده قرار گرفت. کلیه نمونه‌های مثبت PCR اولیه با پرایمر‌های اختصاصی تیلریا آنولاتا ‌‌(Ta-S/Tbs-A)‌ و پـرایمـرهـای اختصـاصـی تیلریا اورینتالیس‌ ‌(To-S/Tbs-A)‌ ‌تحت آزمون Semi-Nested PCR قرار گرفتند. نتایج این بررسی نشان داد که 10 درصد گاو‌های مورد بررسی در مناطق خشک و 5 درصد گاو‌های مورد بررسی در مناطق مرطوب استان گلستان آلوده به تیلریا آنولاتا‌‌و 75/8 درصد گاو‌های مورد بررسی در مناطق خشک و 5/2 درصد گاو‌های مورد بررسی در مناطق مرطوب استان گلستان آلوده به تیلـریـا اورینتـالیـس‌‌می‌باشند. در این بررسی از یک سو برای اولین بار تیلریا اورینتالیس‌‌با روش مولکولی در ایران و از سوی دیگر برای اولین بار آلودگی توام تیلریا آنولاتا‌‌و تیلریا اورینتالیس‌‌در ایران گزارش می‌شود. تفاصيل المقالة

کریپتوسپوریدیوم پارووم تک یاخته‌ای مشترک بین انسان و حیوان می‌باشد، که در افراد دچار نقص ایمنی و نوزاد حیوانات بخصوص گوساله‌ها بیماریزا می‌باشد. اووسیست‌های دفع شده از دام‌های آلوده باعث آلودگی محیط بخصوص منابع آب‌های سطحی می‌شوند. با توجه به این که حتی تعداد کم اووسیست می‌تواند آغازگر بیماری باشد و از طرف دیگر اووسیست‌ها به ضدعفونی کننده‌های متداول مقاومند، این تک یاخته مورد توجه محققین قرار گرفته و همواره تلاش شده است روش‌های جداسازی و تخلیص اووسیست‌های کریپتوسپوریدیوم حتی در نمونه‌های محیطی دارای تعداد کم اووسیست بهینه شود و اووسیست‌هایی کاملا خالص و عاری از آلودگی‌های باکتریایی و سایر ناخالصی‌ها به منظور مطالعات ایمنولوژیکی و مولکولی فراهم گردد. روش‌های مختلفی که تا کنون استفاده شده‌اند تا حدودی موفقیت آمیز بوده‌اند ولی هیچیک نتوانسته‌اند به اووسیست عاری از باکتری دست پیدا کنند. هدف از این تحقیق دست یابی به اووسیست عاری از باکتری می‌باشد. در این تحقیق به منظور جداسازی اولیه اووسیست‌های کریپتوسپوریدیوم، ابتدا چهار روش شناورسازی شامل استفاده از محلول نمک طعام، محلول ساکارز، شیب غلظتی پلکانی فایکول و محلول ساکارز 55 درصد استفاده گردید. محلول ساکارز 55 درصد بهترین روش برای جداسازی اولیه اووسیست‌های کریپتوسپوریدیوم ارزیابی گردید. جهت حذف باکتری و سایر ناخالصی‌های همراه از فیلتر نیتروسلولز (با منافذ 3 میکرون) استفاده گردید. آنالیز اووسیست‌های استخراج شده نشان داد که اووسیست‌های حاصل از فیلتراسیون عاری از هرگونه باکتری بود و درصد آن‌ها 30 ارزیابی گردید. اگر چه تعداد زیادی از اووسیست‌ها در حین تخلیص از دست رفتند، اما اووسیست‌های تخلیص شده برای آزمایشات پروتیومیکس بسیار مناسب می‌باشند. تفاصيل المقالة

عامل ایجادکننده بیماری تیلریوز در گاوها، انگل تک یاخته ای خونی داخل سلولی اجباری به نام تیلریا آنولاتا بوده که باعث کم خونی شدید، خیز شدید ریه ها و به خصوص در دام های غیربومی موجب مرگ سریع می شود.هدف این مطالعه، تعیین آلودگی گاومیش های بومی و ارتباط آن با عوامل محیطیدر چهار شهراستان آذربایجان غربی با روش های میکروسکوپی و مولکولی بود. به طور تصادفی 291 نمونه خون از گاومیش های منطقه از اسفند 1392 تا تیر 1393 جمع آوری گردید. روش های PCRمستقیم و PCRsemi-nested نیز برای ارزیابی DNAگونه های انگل تیلریا با استفاده از جفت پرایمرهای ویژه جزء 18S-rRNAمورد استفاده قرار گرفتند. در بررسی میکروسکوپی، حضور این انگل در 4 رأس گاومیش (37/1 درصد از گاومیش های مورد آزمایش) تأیید گردید. بررسی های مولکولی نیز نشان داد که نمونه های خون در 4 مورد از 291 رأس گاومیش (37/1 درصد از موارد) به انگل تیلریا آنولاتا (Theileriaannulata) آلوده بودند.همچنین این مطالعه نشان داد که دو رأس گاومیش ماده بالغ (68/0 درصد از گاومیش های مورد آزمایش) به طور هم زمان به گونه تیلریا اورینتالیس (Theileria orientalis) هم آلوده بوده اند. شیوع ظاهری و واقعی آلودگی گاومیش به تیلریا آنولاتادر روش مولکولی به ترتیب 37/1 و 1 درصد به دست آمد. شانس آلودگی به گونه هایتیلریا آنولاتا و تیلریا اورینتالیس برابر بود. شیوع مولکولی تیلریا آنولاتا در شهرهای ارومیه و سلماس به ترتیب 2/2 و 3/2 درصد بود که اختلاف معنی داری با هم داشتند (05/0p <). شیوع مولکولی تیلریا اورینتالیس در شهر ارومیه 2/2 درصد برآورد شد. این مطالعه برای اولین بار تایید کرد کهانگلتیلریا اورینتالیس در گاومیش های بومی شهر ارومیه ایران وجود دارد. تفاصيل المقالة

در بررسی انجام شده طی سال 1384 که در شهر تبریز صورت گرفت، توانایی یک واکسن تجربی ساخته شده از لاروهای هوموژن شده آسکاریدیا گالی ارزیابی شد. به یک گروه پنج تایی از مرغ‌های نژاد لگهورن سفید، دوبار و هر دفعه 100 میکروگرم از لاروهای هوموژن شده آسکاریدیا گالی رقیق شده در یک میلی لیتر PBS که در یک میلی لیتر ادجوانت فروند امولسیفیه شده بود، به صورت داخل دهانی خورانده شد. ایمن‌سازی نوبت دوم در روز 21 به صورت داخل دهانی انجام گردید. گروه بعدی (پنج مرغ نژاد لگهورن سفید) یک میلی لیتر PBS امولسیفیه شده در یک میلی لیتر از همان ادجوانت دریافت کردند. در روز 33 به هر مرغ تقریباً 10000 عدد تخم عفونی زای آسکاریدیا گالی خورانده شد. از زمان اولین تجویز تا چالش مرغ‌ها با تخم‌های عفونی زا، از هر مرغ هر 10 روز یکبار خون اخذ ‌شد و پس از آن تا انتهای زمان بررسی، این کار به صورت هفتگی انجام گردید. سرم‌ها توسط روش الایزا و وسترن بلاتینگ آزمایش شدند. مرغ‌ها هشت هفته پس از چالش با تخم‌های عفونی ‌زا، برای به دست آوردن نماتودها کالبدگشایی شدند. مرغ‌های واکسینه کاهش 76 درصدی در میانگین EPG، 74 درصد کاهش در میانگین کرم‌های نر، 79 درصد کاهش در میانگین تعداد کرم‌های ماده و 77 درصد کاهش در میانگین تعداد کل کرم‌ها را نشان دادند. اختلاف معنی‌دار در میانگین دانسیته نوری سرم‌ها در الایزا مورد توجه بود (001/0>P). پروتئین‌های آسکاریدیا گالی به وسیله SDS-PAGE جدا شدند. سرم‌های گروه واکسینه واکنش بالایی را در وسترن بلاتینگ نشان دادند. تفاصيل المقالة