این تحقیق در سه ماه فصل تابستان سال 1386 در منطقه جزر و مدی بوشهر در 4 ترانسکت آلوده به آلودگی شهری و صنعتی، آلوده به آلودگی شهری، نیمه آلوده و پاک انجام شد. پس از نمونه‌برداری جنس‌های Gracillaria, GellidiumAcantophora, Laurencia, Entromorpha, Halimeda, Caulerpa, Cladophora, Jania, Padina, Sargassum, Entromorpha از ماکرو جلبک‌ها در ناحیه جزر ومدی بوشهر شناسایی شدند، سپس میزان فلزات سنگین کروم، کبالت و کادمیوم در آب و ماکروجلبک‌های ایستگاه‌های نمونه‌برداری به روش جذب اتمی اندازه‌گیری شد. براساس نتایج به دست آمده میزان فلزات کروم وکبالت در آب مناطق مورد مطالعه صفر بود، و فلز کبالت در ماکرو جلبک‌های نمونه‌برداری شده وجود نداشت. بیشترین میزان کادمیوم در Padinaبه میزان 88/0 میلی‌گرم در گرم ماده خشک در ایستگاه سایت رادار و در Caulerpa به میزان47 /0 میلی‌گرم درگرم ماده خشک در ایستگاه پلاژ و کمترین آن در Grachllaria به میزان 008/0 میلی‌گرم در گرم ماده خشک در ایستگاه پارک دانشجو اندازه‌گیری شد. همچنین بیشترین میزان کروم در Padina به میزان 6/0 میلی‌گرم درگرم از جلبک‌های قهوه‌ای در ایستگاه پارک دانشجو و نیز درLaurencia, Acantophora, Digenia, Gracillaria, Gellidium به میزان 1/0 میلی‌گرم در گرم ماده خشک درایستگاه اسکله جلالی و پارک دانشجو اندازه‌گیری شد. تفاصيل المقالة

این تحقیق به منظور بررسی تغییرات مواد مغذی نیترات، فسفات و برخی عوامل فیزیکی و شیمیایی (pH، دما و شوری) از فروردین تا شهریورماه سال 1387 بصورت ماهانه انجام شد. نمونه برداری از سواحل جنوب شرقی دریای مازندران در هفت ترانسکت شامل56 ایستگاه در سطح و عمق های 5 و10 متر صورت پذیرفت. در این بررسی، دما 72/4 ± 91/26 درجه سانتی گراد، شوری 33/2 ±13/12 قسمت در هزار ، pH 079/0±69/8 ، نیترات 016/0± 061/0 و فسفات 011/0± 017/0 میلی گرم در لیتر بدست آمد. حداقل و حداکثر میزان نیترات 021/0 تا 131/0 و میانگین فسفات 001/0 تا 096/0 میلی گرم در لیتر بود. این مقادیر در مقایسه با سواحل جنوب غربی دریای خزر بالاتر بود. غلظت نیترات در مناطق بررسی شده، دارای اختلاف معنی داری بود (05/0 P<)، اما غلظت فسفات در کلیه ی ترانسکت ها اختلاف معنی داری نداشت(05/0 <P). در بررسی غلظت نیترات، فسفات و دیگر پارامترها در ستون آب در اعماق کمتر از 10 متر، اختلاف معنی داری در هیچ کدام از مناطق وجود نداشت (05/0P>). میزان نیترات و فسفات در مقایسه با سال های قبل روندی افزایشی نشان می دهد. تفاصيل المقالة

مطالعه حاضر در سال 1392 با هدف ارزیابی غلظت سم کشاورزی ارگانوکلره ددت در بافت عضله سه ماهی سفید، کپور و کفال در 8 ایستگاه در سواحل جنوبی دریای خزر (بندر ترکمن، خزرآباد ساری، فریدونکنار، چالوس، کیاشهر، بندر انزلی، هشتپر و آستارا) انجام گردید. در هر ایستگاه، سه عدد ماهی از هر گونه صید شد و غلظت سم در عضله ماهی‌ها با استفاده از دستگاه گازکروماتوگرافی مجهز به آشکارساز تسخیر الکترون (Gas Chromatographs Electron Capture Detectors (GC- ECD)) سنجیده شد. متوسط میزان سم ددت در ماهی سفید، کپور و کفال به ترتیب 24/0 ± 11/0، 25/0 ± 17/0 و 25/0 ± 163/0 نانوگرم بر گرم وزن‌تر اندازه گیری گردید. آلوده‌ترین ایستگاه از نظر آلودگی به سم ددت کیاشهر (با متوسط 02/0±64/0 نانوگرم بر گرم بر پایه وزن‌تر) بود. میزان سم ددت در بافت عضله ماهیان هیچ یک از ایستگاه‌های مورد بررسی بالاتر از میزان جذب قابل قبول روزانه به دست نیامد. میزان ددت در ماهیان مورد بررسی در مقایسه با سال 1387 به طور معنی داری کاهش یافته است. تفاصيل المقالة

در مطالعه حاضر به بررسی میزان و نوع آلودگی نفتی در گاماروس Pantogammarus maeoticus و رسوب در سواحل جنوبی خزر در 4 ایستگاه (ساری، چالوس، انزلی، آستارا) در خرداد 1394 پرداخته شده است. نمونه های رسوبات سطحی و گاماروس از هر منطقه جمع آوری شد و به صورت منجمد به آزمایشگاه منتقل شدند. برای ارزیابی میزان و نوع ترکیبات نفتی نمونه ها از دستگاه کروماتوگرافی گازی- جرمی استفاده شد. بیشترین میزان ترکیبات نفتی در گاماروس منطقه چالوس (1/0±10 ppm) بدست آمد. بر اساس نتایج تفاوت معنادار در میزان هیدروکربن ها درگاماروس در ایستگاه چالوس در مقایسه با سایر مناطق وجود داشت(05/0 >P). در میزان ترکیبات نفتی در رسوبات مناطق اختلاف معنی داری مشاهده نشد. نتایج بررسی ماهیت و منشاء آلودگی های هیدروکربن ها نشان داد که در مناطق آستارا و انزلی هیدروکربن های با جرم مولی کمتر از 20 دارای منشاء پتروژنیک بود، درحالیکه در مناطق چالوس و ساری هیدروکربن هایی با جرم مولی بیشتر از 20 بدست آمد که نشان دهنده ی منشاء بومی و انسانی آلودگی می باشد. تفاصيل المقالة

تالاب انزلی یکی از بوم سازگان های مهم آبی ایران است که در جنوب غربی دریای خزر قرار دارد. این تالاب زیستگاه ماهیان و آبزیان با ارزشی است که نقش بسیار مهمی را در چرخه زیستی این تالاب دارند. این مطالعه بر روی ماهی سوف حاجی طرخان (Perca fluviatilis) در بهار سال 1387 در آبکنار ( بخش غربی تالاب انزلی) و شیجان ( بخش شرقی تالاب انزلی) صورت گرفته است. هدف از این تحقیق، بررسی میزان فلزات سنگین (مس، سرب، روی و جیوه) در بافت عضله و کبد این ماهی بود. از میان ماهیان صید شده در فصل بهار، تعداد 9 عدد ماهی سوف حاجی طرخان(1تا +2 ساله) انتخاب شده و مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج حاصله نشان دادند که در بافت عضله و کبد نمونه های آبکنار، میانگین میزان مس به ترتیب برابر 74/1و 43/10 میکروگرم بر گرم وزن تر، سرب برابر 68/0 و 82/1 میکروگرم بر گرم وزن تر و میزان روی برابر 84/6 و 27/25 میکروگرم بر گرم وزن تر و میزان فلز جیوه 013/0 و 024/0 میکروگرم بر گرم وزن تر بود. همچنین در بافت عضله و کبد نمونه های منطقه شیجان، میزان مس به ترتیب برابر 23/1 و 72/8 میکروگرم بر گرم وزن تر، سرب برابر 43/0 و 24/1 میکروگرم بر گرم وزن تر و میزان روی برابر 32/5 و 36/21 میکروگرم بر گرم وزن تر و میزان فلز جیوه 024/0 و 031/0 میکروگرم بر گرم وزن تر بدست آمد. مقایسه نتایج حاصله با تی- تست نشان داد که میزان فلزات سنگین(جیوه، سرب، روی و مس) بین بافت عضله و کبد نمونه های هر دو منطقه دارای اختلاف معنی داری بود(05/0P<). تفاصيل المقالة

این مطالعه به بررسی فلزات سنگین نیکل و وانادیوم، در رسوب و گاماروس در استان گیلان پرداخته است. نمونه برداری از 5 ایستگاه در استان گیلان در فصل بهار سال 1395 از رسوبات سطحی و گاماروس غالب انجام گرفت. ارزیابی فلزسنگین نیکل و وانادیوم با دستگاه ICP انجام شد. یافته ها با استفاده از تحلیل واریانس یکطرفه و آزمون تکمیلی دانکن بررسی گردید. نتایج نشان داد که میزان وانادیوم در رسوب و گاماروس بیشتر از نیکل بود و تجمع بیشتری از هر دو فلز در بخش غربی استان( منطقه رودسر) در مقایسه با بخش شرقی مشاهده شد. همبستگی معنی داری بین پارامترهای محیطی و میزان فلزات وجود نداشت. براساس معادله رگرسیون ارتباط مثبت ضعیفی بین میزان نیکل و وانادیوم در رسوب و گاماروس بدست آمد که معنی دار نبود. در مقایسه با استاندارد (2004) NOAA میزان نیکل و وانادیوم در رسوبات سواحل استان گیلان بیشتر نبوده و در محدوده مجاز قرار دارد. تفاصيل المقالة