در این پژوهش، تأثیر کاتالیست زئولیت بر فرایند تف کافت مخلوط چوب صنوبر و پلی اتیلن سبک بررسی شد. بدین منظور، در یک واکنشگاه با ابعاد آزمایشگاهی، 15 گرم از این مخلوط بارگذاری شد و تف کافت مخلوط در دمای C° 500، در فشار اتمسفریک و در جو گاز نیتروژن انجام پذیرفت. افزودن کاتالیست زئولیت A4 به مخلوط تف کافت موجب افزایش مقدار قطران تولیدی شد. قطران تولیدی دارای دو گروه ترکیب های آلیفاتیکی و آروماتیکی بود. کاتالیست، مقدار مواد آروماتیک موجود در قطران را نیز افزایش داد و با اکسیژن‌زدایی موجب بهبود کیفیت قطران شد. با توجه به تصویرهای SEM مشخص شد که ساختار زغال های تولیدشده از فرایند تف کافت گرمایی و کاتالیستی، مشابه با ساختار چوب صنوبر بود با این تفاوت که زغال کاتالیستی تخلخل بیشتری داشت. طیف های FTIR نشان داد که افزودن کاتالیست موجب اکسیژن‌زدایی اندکی از سطح موم به دست آمده از تف کافت کاتالیستی می شود و مقدار موم تولید شده را کاهش می دهد. این نتیجه ها نشان داد که کاتالیست زئولیت A4 تمایل به اکسیژن‌زدایی از سطح فراورده دارد. با توجه به الگوهای XRD و تجزیه عنصری، مشخص شد به مقدار خیلی کمی کک پس از واکنش، بر کاتالیست تشکیل می شود. تفاصيل المقالة

در این پژوهش امکان تولید آفت‌کش از کاه با فرایند تَف کافت در دمای C° 500 بررسی شد. در فراورده تف کافت ترکیب هایی مانند فنل و کربوکسیلیک اسید و نیز اسیدهای چرب بسیار قطبی مثل هگزادکانوئید و اکتادکانوئید با سوانگاری گازی- طیف سنجی جرمی شناسایی شدند. جداسازی این ترکیب ها در زمان تولید روغن‌زیستی می‌تواند منبعی از ترکیب های آفت‌کش مؤثر را فراهم کند. ازاین رو، فازهای قابل انحلال در آب روغن‌زیستی به دست آمده از تف کافت، جدا شدند. پس از بهینه‌سازی استخراج آفت‌کش درون آب، فعالیت آفت‌کشی آن بر میکروارگانیسم‌های سودوموناز آئروژینوزا و پکتوباکتریوم کاروتووروم و قارچ ماکروفومینا فازئولینا با روش دیسک مستقیم آگار بررسی شد. بر پکتوباکتریوم کاروتووروم شعاع هاله‌های بزرگتری با آفت‌کش 57/0 درصد وزنی به‌وجود آمد که نشان‌دهنده ویژگی مهارکنندگی بیشتر این درصد وزنی از آفت‌کش تولیدشده بود. با سوانگاری مایع با کارایی بالا مشخص شد که بخش‌های آبی حاوی بسیاری از ترکیب ها فنلی هستند. بنابراین، می‌توان نتیجه گرفت عصاره آبی مستخرج از روغن‌زیستی کاه می‌تواند به‌عنوان یک آفت‌کش جایگزین آفت‌کش‌های مصنوعی و سنتزی شود. تفاصيل المقالة

در این مطالعه برای امکان‌سنجی تولید گرافیت از سه نمونه‌ چوب ‏صنوبر، تایر و کاه در دماهای ۵۰۰، ۶۰۰، ۷۰۰ و 800 درجه سلسیوس با ‏زمان ماندگاری ۲۰ دقیقه و سرعت گرمادهی ‏‎°C/min‏ 5 تف¬کافت شدند و ‏اثرهای دمای تف¬کافت بر چارهای تولیدشده بررسی شد. نتیجه¬ها نشان ‏داد که افزایش دمای تف¬کافت منجر به کاهش بازده چار شد و چار هر ‏سه نمونه در دمای ۵۰۰ درجه سلسیوس بیشترین بازده را داشت که به-‏دلیل تجزیه بیشتر واکنشگرها در دماهای بالاتر است. برپایه نتیجه-‏های تجزیه عنصری غلظت کربن با افزایش دما در همه نمونه‌ها افزایش، ‏ولی غلظت هیدروژن، نیتروژن، گوگرد و اکسیژن کاهش یافت. در طیف¬های ‏فروسرخ تبدیل فوریه (‏FTIR‏) هر سه نمونه به¬دست¬آمده از چوب صنوبر، ‏تایر و کاه، گروه‌های عاملی ‏‎-OH، ‏C-H، ‏C=O‏ و ‏C-O‏ مشاهده شدند و در ‏دماهای بالاتر نسب ترکیب¬های آروماتیک به آلیفاتیک افزایش یافت. در‎ ‎الگوهای پراش پرتو ایکس (‏XRD‏) قله (002) مربوط به صفحه¬های گرافیت ‏در نمونه‌ها مشاهده شد. با افزایش دما، قله (۰۰۲) در الگوهای ‏چارهای به¬دست¬آمده از چوب صنوبر، تایر و کاه در دمای 800 درجه ‏سلسیوس، تیزتر و باریک‌تر با شدت بالا بودند که نشان دادند نمونه-‏های تهیه¬شده در این دما نسبت به سایر دماها به گرافیت تجاری شبیه-‏تر بودند. مقایسه نمودارهای ‏TGA‏ نمونه¬ها نشان دادند که چارهای ‏تولیدشده از هر سه نمونه در دمای 800 درجه سلسیوس، کاهش وزن ‏کمتری را نسبت به سایر نمونه‌ها نشان دادند و از پایداری گرمایی ‏بالاتری برخوردار بودند.‏ تفاصيل المقالة