هدف پژوهش، بررسی اثربخشی زوج‌درمانی هیجان‌مدار بر احساس تنهایی زنان آسیب‌دیده از روابط فرازناشویی بود. پژوهش، کاربردی و به‌صورت شبه‌آزمایشی همراه با طرح پیش‌آزمون و پس‌آزمون و اجرای مرحلة پیگیری صورت گرفته است. جامعة آماری شامل همة زنانی بود که در ارتباط با مسئلة فرازناشویی به مرکز مشاوره خانوادة پیوند شهر سلماس مراجعه کرده بودند و با استفاده از روش نمونه‌گیری در دسترس ۲0 زن از مشارکت‌کنندگانی که نمرات بالاتری در پرسشنامة احساس تنهایی (راسل،1980) کسب کردند انتخاب و به‌صورت تصادفی در دو گروه آزمایش (10 نفر) و کنترل (10 نفر) گمارده شدند. گروه آزمایش 8 جلسة فردی (90 دقیقه‌ای) به‌صورت هفتگی یک جلسه در طی دو ماه، آموزش هیجان‌مدار دریافت کردند و برای گروه کنترل هیچ مداخله‌ای انجام نگرفت. سپس از هر دو گروه پس‌آزمون به عمل آمد. نتایج تحلیل کوواریانس چندمتغیره نشان داد که تفاوت معناداری (05/0 ≥ P) بین دو گروه در احساس تنهایی وجود دارد و میانگین نمرات در گروه آزمایش پایین‌تر از گروه کنترل بود. در مرحلة پیگیری هم مشخص شد که اثربخشی رویکرد مذکور بر احساس تنهایی زنان آسیب‌دیده بعد از دو ماه نیز وجود داشت. به این ترتیب رویکرد زوج‌درمانی هیجان‌مدار می‌تواند در کاهش احساس تنهایی زنان آسیب‌دیده از روابط فرازناشویی مؤثر باشد. تفاصيل المقالة