جهت ارزیابی صفات زراعی، عملکرد و صفات کیفی دانه موتانت‎های برنج متحمل به شوری، آزمایش مزرعه‎ای در قالب طرح بلوک‎های کامل تصادفی با سه تکرار، در زمین شور فریدونکنار در سال زراعی 1396 اجرا شد. ده موتانت انتخابی نسل هفتم (M7)، به همراه یک رقم استاندارد متحمل به شوری (FL478) و یک شاهد حساس (Taqqing)، و ارقام طارم محلی، حسنی و عنبربو، ارزیابی شدند. صفات زراعی ارتفاع بوته، تعداد روز تا 50% گلدهی، اجزای عملکرد و عملکرد و صفات راندمان تبدیل، درصد برنج سالم، نسبت طویل شدن دانه، درصد آمیلوز و دمای ژلاتینی شدن بودند. نتایج نشان داد که اختلاف بین ژنوتیپ‌ها از نظر تمامی صفات زراعی و کیفیت دانه بسیار معنی‎دار بود. ارتفاع بوته در بین موتانت‎ها به طور معنی‌داری کوتاه‌تر از والدین بود. اکثر موتانت‎ها نسبت به والدین زودرس‎تر بودند. تعداد خوشه در کپه در بین موتانت‎ها بین 14-11 عدد در کپه متغیر بود. بیشترین وزن هزار دانه در بین این ده موتانت متعلق به لاین شماره 1117 (13/28 گرم) و کمترین از آن لاین شماره 221 و معادل 7/23 گرم بود. بهترین راندمان تبدیل 70 درصد بود و چهار موتانت دارای نسبت طویل شدن دانه بیشتر از دو بودند که نسبت به والدین و شاهدها، برتر بودند. عملکرد موتانت‎ها بین 2500 تا 7000 کیلوگرم در هکتار متغیر بود. بیشترین عملکرد مربوط به موتانت شماره 3218 با عملکرد معادل 5/7091 کیلوگرم در هکتار و کمترین از آن موتانت شماره 126 با عملکرد معادل 8/2565 کیلوگرم در هکتار بود. تفاصيل المقالة