New antimicrobial hydrogels were prepared via reaction of functionalized-Tragacanth Gum biopolymer by glycidyltrimethylammonium chloride (QTG) with acrylamide (AM). Characterization of the QTG hydrogels with AM (QTG-AM) was carried out by thermogravimetric analysis (TGA), Fourier-transform infrared spectroscopy (FTIR), and 1HNMR. Swelling behaviour of the QTG hydrogels was investigated on the pH, medium, and temperature, immersion time. Loading and in-vitro drug release from the final hydrogels were studied by using quercetin as a model drug. Five type of kinetic models were applied, and the release of drug from the drug-loaded hydrogels occurred through non-Fickian diffusion mechanism. The water uptake by hydrogels decreased in 0.9% NaCl solution and increased in pH 9.2. The antimicrobial effect of the prepared hydrogels QTG-AM was investigated against Candida albicans, Escherichia coli, Bacillus subtilis, Staphylococcus aureus, and Pseudomonas aeruginosa. The antimicrobial results demonstrated that the hydrogels possess good antimicrobial activity against the all tested microorganism. . . . تفاصيل المقالة

In this study, new antimicrobial hydrogels were prepared via reaction of functionalized-tragacanthgum (TG) biopolymer by quaternary ammonium functionalization of TG (QTG) with acrylic acid(AA). Characterization of the QTG hydrogels (QTG-AA) was carried out by FTIR,thermogravimetric analysis (TGA), and 1H NMR. Dynamic mechanical analysis, (DMA) wasconducted to characterize the mechanical behavior of hydrogels. Swelling behavior of the QTGhydrogels exhibited dependence on the pH, immersion time, medium, and temperature. Loading andin-vitro drug release from the final hydrogels were studied by using quercetin as a model drug. Theresults exhibited the pH-sensitivity of the hydrogels for drug delivery. The antimicrobial effect ofthe prepared hydrogels was investigated against some standard microorganisms and the resultsdemonstrated that the hydrogels possess good antimicrobial activity against gram-positive andgram-negative bacteria as well as a fungus. تفاصيل المقالة

در این پژوهش، تخریب گرمایی نانوچندسازه پلی (متیل‌متاکریلات)/ نانوذره‌های نقره تهیه‌شده به روش بسپارش نوری درجا با حد واسط اینفرتر نوری بررسی‌شده است. شبکه‌های نانوچندسازه در حضور 5/0 درصد وزنی از نانوذره‌های نقره و مقادیر متفاوتی از آلیل‌متاکریلات (0، 1، 5 و 10 درصد وزنی) به‌عنوان عامل شبکه‌ای کننده تهیه و نانوچندسازه‌های مربوط از طریق بسپارش رادیکالی آزاد نوری زنده و با استفاده از آغازگرهای دی‌متوکسی‌فنیل استوفنـون (DMPA) و تترااتیـل‌تیورام دی‌سولفاید (TED) تهیه شدند. بررسی‌های سینتیکی تخریب گرمایی شبکه‌های نانوچندسازه به دو روش غیرهمدما (روش فلین-وال-اوزاوا و کیسینجر-آکاهیرا-سونوس) نشان داد که نانوذره‌های نقره بر تخریب گرمایی پلی (متیل‌متاکریلات) اثری دوگانه دارند. به‌این‌ترتیب که، تخریب در حضور نانوذره‌های نقره در دماهای کمتری آغاز می‌شود اما با سرعت آرام‌تری نسبت به شبکه بسپاری خالص ادامه می‌یابد. محاسبه انرژی فعال‌سازی تخریب نشان داد که در مراحل ابتدایی تخریب (بین صفر تا 45 درصد)، انرژی فعال‌سازی تخریب نانوچندسازه کمتر از بسپار خالص بود. درحالی‌که، در مراحل انتهایی (از 45 تا 90 درصد تخریب) انرژی فعال‌سازی تخریب نمونه‌های نانو چندسازه‌ای در مقایسه با نمونه‌های فاقد نانوذره‌های نقره مقادیر بالاتری را نشان داد، به‌بیان‌دیگر تخریب به‌سختی صورت گرفت. به‌عبارتی، نانوذره‌های نقره در مراحل ابتدایی واکنش اثر کاتالیستی و در مراحل انتهایی واکنش اثر بازدارندگی بر تخریب دارند. تفاصيل المقالة