هدف از پژوهش حاضر تعیین میزان اثربخشی آموزش مهارت ارتباط موثر با همسران بر نظم دهی هیجانی و خشنودی زناشویی زنان متاهل شهر اصفهان بود. روش این پژوهش، نیمه آزمایشی و از نوع پیش آزمون - پس آزمون با گروه گواه است. جامعه آماری در این پژوهش کلیه زوج های مراجعه کننده به مراکز مشاوره خانواده شهر اصفهان در سال 1397 بودند. از بین زوج های مراجعه کننده به مراکز مشاوره خانواده 30 نفر با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس در دو گروه آزمایشی و کنترل (در هر گروه15نفر گروه آزمایش و 15 نفر گروه کنترل) انتخاب شدند. ابزارهای مورد استفاده در این پژوهش پرسشنامه نظم دهی هیجانی توسط گارنفسکی و همکاران ( 2002 ) و خشنودی زناشوئی اولسون (1989 ) بود. نتایج پژوهش نشان دادند که مهارت ارتباط موثر با همسران موجب افزایش نظم دهی هیجانی سازگار شده است. مهارت ارتباط موثر با همسران موجب کاهش نظم دهی هیجانی ناسازگار شده است. مهارت ارتباط موثر با همسران موجب افزایش خشنودی زناشویی شده است. تفاصيل المقالة