این تحقیق به‌منظور بررسی تأثیر خاک‌آلوده به عناصر سنگین در منطقه اراک بر سه رقم آفتابگردان مورد ارزیابی قرار گرفت. فاکتور اول شامل: خاک‌آلوده به عناصر سنگین جمع‌آوری‌شده از منطقه اراک و مقایسه آن با شاهد بدون آلودگی جمع‌آوری‌شده از منطقه تفرش و فاکتور دوم شامل ارقام شامل :آرماویروسکی،آلستار و ازوفلور، ارقام رایج کشت آفتابگردان در منطقه اراک بودند. تأثیر خاک‌آلوده بر صفات شاخص سطح برگ و نسبت سطح برگ در سطح یک درصد معنی دار بود اما بر سایر صفات تأثیر معنی دار نداشت. تأثیر رقم نیز برشاخص سطح برگ در سطح یک درصد معنی داربود اما بر هبر شاخص‌های ارزیابی شده دیگر معنی دار نبود.در بین ارقام، بیشترین شاخص سطح برگ، به رقم آرماویروسکی به میزان 2/7 تعلق داشت و پس از آن به ترتیب ارقام آزوفلور و آلستار به میزان 223152/4 و 08/3 قرار داشتند. در بررسی محتوای کلروفیل aبالاترین میزان به رقم آلستار به میزان 54/10 میلی گرم بر گرم وزن تر برگ تعلق گرفت و کمترین مقدار به رقم آزوفلور به میزان 23/10 میلی گرم بر گرم وزن تر برگ تعلق گرفت که اختلاف معنی دار نداشتند.در بررسی میزان کاروتنوئید ، ارقام آلستار،آرماویروسکی و آزوفلور به ترتیب مقدار 53/2،07/2 و 98/1 میلی گرم بر گرم وزن تر برگ را به خود اختصاص دادند که در سطح پنج درصد معنی دار بود.در بین ارقام، بیشترین عملکرد دانه، به رقم آزوفلور به میزان 3822 کیلوگرم در هکتار و کمترین میزان عملکرد به رقم آلستار به میزان 2231 کیلوگرم در هکتار اختصاص یافت. تفاصيل المقالة

مطالعه حاضر به منظور بررسی تاثیر قطع آبیاری و مصرف سوپرجاذب استاکوسورب بر ویژگی‌های مورفولوژیک، کمی و کیفی آفتابگردان رقم پروگرس به‌صورت اسپیلت پلات بر پایه طرح بلوک‌های کامل تصادفی با چهار تکرار در سال 1397 در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه پیام نور میلاجرد، اراک، اجرا گردید. آبیاری به‌عنوان عامل اصلی در سه سطح آبیاری کامل، قطع آبیاری از مرحله غنچه‌دهی (45 روز پس از کاشت) و قطع آبیاری از مرحله گلدهی (55 روز پس از کاشت) و مصرف سوپرجاذب به‌عنوان عامل فرعی در چهار سطح شامل عدم مصرف سوپرجاذب، مصرف 60،30 و 90 کیلوگرم در هکتار بود. نتایج نشان داد بالاترین میزان عملکرد روغن و دانه و اجزای عملکرد دانه در تیمار آبیاری کامل و مصرف 90 کیلوگرم در هکتار سوپرجاذب و به ترتیب کمترین میزان این صفات در تیمار قطع آبیاری از مرحله غنچه‌دهی و عدم مصرف سوپرجاذب (بدست آمد. همچنین بالاترین درصد پوکی دانه در تیمار قطع آبیاری در مرحله غنچه‌دهی و تیمار بدون مصرف سوپرجاذب مشاهده گردید. با توجه به اهمیت صفت اقتصادی عملکرد روغن در آفتابگردان، به‌ترتیب تنش قطع آبیاری در مرحله غنچه‌دهی و گلدهی سبب کاهش (7/20 و 3/8 درصدی) آن گردید که این اثرات منفی تنش کم‌آبی، با کاربرد سوپرجاذب تعدیل گردید به‌طوری‌که مقادیر بالای سوپرجاذب (90 کیلوگرم در هکتار) بیشترین تاثیر را در بهبود صفات مورد بررسی تحت شرایط کم‌آبی (به‌ترتیب در مرحله غنچه‌دهی و گلدهی) به میزان (36/7 و 73/6 درصد) داشتند. تفاصيل المقالة