زنبورهای خانواده براکونیده از مهم ترین پارازیتوئیدهای آفات می باشند. عملکرد پارازیتوئیدها می تواند به وسیله کاربرد حشره کش ها تحت‌تأثیر قرار گیرد. جهت استفاده هم‌زمان عوامل کنترل بیولوژیکی و آفت کش ها در مدیریت آفات، شناخت اثر آفت کش ها روی عوامل کنترل بیولوژیکی ضروری است. در این بررسی، اثرات کشندگی و زیرکشندگی سموم فلوبندیامید، امامکتین بنزوات+لوفنورون، تیوسیکلام و اسپینوساد روی زنبور پارازیتوئید Habrobracon hebetor (Say) (Hymenoptera: Braconidae) در شرایط آزمایشگاهی با 6 تیمار و 3 تکرار برای هر حشره کش مورد بررسی قرار گرفت. مقدار LC50 اسپینوساد روی حشره بالغ زنبور پارازیتویید 25/1 میلی‌گرم ماده مؤثره بر لیتر به دست آمد که نشان داد که این حشره‌کش سمی ترین ترکیب برای این حشره می‌باشد. غلظت کشنده حشره‌کش‌های تیوسیکلام، امامکتین بنزوات+لوفنورون، فلوبندیامید به ترتیب 99/19، 56/7 و 45/6 میلی‌گرم ماده مؤثره بر لیتر محاسبه شد که به ترتیب سمیت بیشتری روی مراحل نابالغ این پارازیتوئید داشتند. غلظت زیرکشنده (LC30) اسپینوساد، فلوبندیامید، امامکتین بنزوات و تیوسیکلام به ترتیب71/0، 67/3، 26/4 و 44/14 میلی‌گرم ماده مؤثره بر لیتر محاسبه شد. بر اساس طبقه بندی سازمان بین‌المللی کنترل بیولوژیک، برای زنبور پارازیتوئید H. hebetor اسپینوساد در گروه حشره کش های با ضرر بالا، امامکتین بنزوات+لوفنورون و فلوبندیامید در گروه حشره کش های با ضرر متوسط و تیوسیکلام در گروه حشره کش های بی‌ضرر قرار گرفت. تفاصيل المقالة