در بررسی هایی که به منظور جمع آوری و شناسایی فون زنبورهای خانواده Sphecidae در 17 منطقه از شهرستان خمین طی سال های 1389 و 1390، با استفاه از تور حشره گیری، تله مالیز، تله لگنی زرد و تله پنجره ای به عمل آمد، جمعا 24 گونه متعلق به هفت جنس و چهار زیرخانواده به شرح زیر جمع آوری و شناسایی گردید. شناسایی گونه ها به تایید دکتر Schmid-Egger از آلمان رسید. کلیه گونه ها برای اولین بار از استان مرکزی گزارش می شوند و از میان آن ها دو گونه برای اولین بار از ایران گزارش می گردد که با علامت * مشخص شده اند. Sphex flavipennis Fabricius, 1793 Sphex melas* Gussakovskij, 1930 Sphex pruinosus Germar, 1817 Sphex sp1. Sphex sp2. Sphex sp3. Prionyx nudatus (Kohl), 1885 Prionyx songaricus (Eversmann), 1849 Prionyx stschurowskii (Radoszkowski), 1877 Chlorion magnificum* F .Morawitz, 1887 Chlorion splendidum Fabricius, 1804 Sceliphron arabs (Lepeletier), 1845 Sceliphron destillatorium(Illiger), 1807 Sceliphron funestum Kohl, 1918 (Fabricius), 1781 Sceliphron madraspatanum Sceliphron rectum Kohl, 1918 Chalybion femoratum Fabricius, 1781 Ammophila heydenii Dahlbom,1845 Ammophila sabulosa (Linnaeus), 1758 Ammophila sp. Podalonia hirsuta (Scopoli), 1763 Podalinia hirsuta mervensis Radoszkowski, 1887 (Le Guillou), 1841 Podalonia tydei Podalonia sp. تفاصيل المقالة

شیرمورچه­ ها متعلق به راسته بال­توری ­ها (Neuroptera) و زیرراسته Myrmeleontiformia و خانواده Myrmeleontidae با بیش از 2000 گونه می ­باشند. این خانواده اغلب به ­واسطه رفتار خاص شکارگری لاروها، که با ایجاد طاس لغزان، مورچه­ ها و سایر بندپایان کوچک را به دام می­‌اندازند شناخته می ­شوند. حشرات بالغ شیرمورچه چندان شناخته شده نیستند و ممکن است توسط افراد غیر متخصص با سنجاقک ­ها و آسیابک ­ها از راسته Odonata اشتباه گرفته شوند. اعضای این خانواده پراکنش جهانی داشته و اغلب غروب و یا بعد از تاریک شدن هوا پرواز می ­کنند. این حشرات از نظر اندازه بسیار متنوع هستند. به ­طوری ­که جنس­ های Palpares و Acanthaclisis بزرگترین و Geyria و Delfimeus کوچکترین از نظر درازای بال جلو می ­باشند. به­ منظور مطالعه فون این حشرات در ایران، شیرمورچه ­های موجود در موزه حشرات هایک میرزایانس بررسی شد و هفت گونه Creoleon parallelus، Nicarinus poecilopterus، Pseudoformicaleo gracilis، Distoleon tetragrammicus، Megistopus flavicornis، Cueta striata و Afghanoleon flavamaculatus شناسایی شدند. گونه اول به ­عنوان گزارشی جدید برای کشور محسوب می ­شود و بقیه گونه ­ها به عنوان گونه ­هایی نادر که از سال 1972 جمع ­آوری نشده بودند مطرح می­ باشند. تصاویری از نمای کلی نمونه ­ها و اندام زادآوری و نقشه پراکنش آن­ها تهیه و ارائه شده است. تفاصيل المقالة