زمینه و هدف: باکتری مقاوم به دارو یکی از اصلی‌ترین عوامل مرگ‌ومیر براثر سوانح سوختگی می‌باشد. باکتری باکتریووراکس استولپی مثل سایر شکارگرها به فضای پری پلاسمی باکتری‌های گرم منفی حمله کرده و موجب از بین رفتن آن ها می‌شود هدف از پژوهش حاضر بررسی باکتری شکارگر باکتریووراکس استولپی بر درصد بهبود زخم سوختگی عفونی شده با سودوموناس آئروجینوزا در موش بزرگ آزمایشگاهی بود. روش کار: 30 سر موش بزرگ آزمایشگاهی آلبینو ان ماری بعد از ایجاد زخم سوختگی به صورت 5 تایی در گروه های کنترل مثبت، منفی، تیمار جنتامایسین، سیپروفلوکساسین و باکتریووراکس استولپی به صورت تصادفی تقسیم شد و به جز گروه کنترل منفی تمامی گروه ها به وسیله 4 جدایه سودوموناس مقاوم به چند دارو عفونی شدند. بعد از درمان با باکتری و آنتی بیوتیک کلونی های زخم به صورت یک روز در میان و اندازه گیری مساحت زخم هم در طی 20 روز گزارش شد. یافته‌ها: نتایج حاصل از شمارش کلونی ها نشان داد که باکتری باکتریووراکس استولپی در زخم های عفونی در طی 21 روز در مقایسه با سایر گروه ها میزان باکتری ها را به صورت معنی داری می کاهند و این کاهش بهتر از عملکرد آنتی بیوتیک های جنتامایسین و سیپروفلوکساسین است و اندازه گیری مساحت زخم در طی 20 روز نیز نشان داد که استفاده از باکتری شکارگر باعث کاهش مساحت زخم در موش های سوخته نسبت به گروه های کنترل می شود. بررسی بافت شناسی زخم های حاصل نشان داد که باکتری شکارگر باعث کاهش التهاب، افزایش فیبروبلاست ها و افزایش کلاژن بافتی نسبت به گروه کنترل شده است. نتیجه گیری: باکتریووراکس استولپی می تواند روند درمان را در آلودگی های مقاوم به دارو تسریع کند. تفاصيل المقالة

با توجه به شیوع روز افزون دیابت نوع2، پژوهش کنونی با هدف تاثیر لاکتوباسیلوس های جداسازی شده از محصولات لبنی بر قندخون در رت های دیابتی شده انجام شد. جداسازی و شناسایی لاکتوباسیلوس ها از محصولات لبنی با استفاده از تست‌های بیوشیمیایی و مولکولی انجام شد. در این پژوهش تیمار بر روی 49 راس رت نر ویستار با سـن تقریبـا 6 تا 8 هفته ای انجام شد. رت ها در 7 گروه 7 تایی تقسیم بندی شدند . که در گروه مداخله از باکتری های لاکتوباسیلوس روتری و لاکتوباسیلوس پلانتاروم استفاده شد. در پایان 4 هفته تغییرات وزنی و قند خون رت ها نسبت به گروه کنترل مثبت و کنترل منفی بررسی و اندازه گیری شد. تحلیل آماری با استفاده از نرم افزار SPSS ، آزمون کای‌دو یا آزمون دقیق فیشر برای مقایسۀ متغیرها انجام گردید. نتایج نشان داد در طی یک ماه که رت ها تحت تاثیر باکتری های لاکتوباسیلوس بودند حداکثر وزن در هفته چهارم و کمترین وزن در هفته اول پژوهش را داشتند. در گروه هایی که مصرف همزمانی لاکتوباسیلوس پلانتاروم و روتری را داشتند کاهش معناداری در سطح قند خون مشاهده گردید. مطالعه حاضر نشان داد که مداخله لاکتوباسیلوس ها بدون تغییر رژیم غذایی و یا اعمال رژیم غذایی خاص در رت ها، می تواند باعث کاهش معنادار قند خون در گروه مصرف کننده باکتری شود. با توجه به اثر باکتری های مورد مطالعه در کاهش قند خون می توان ادعا کرد که لاکتوباسیلوس ها بعنوان راه درمان کمکی در بیماران مبتلا به دیابت نوع2 می توان با انجام مطالعات بیشتر پیشنهاد نمود. تفاصيل المقالة

سابقه و هدف: هلیکوباکتر پیلوری یکی از شایع ترین عوامل بیماری زای باکتریایی در انسان می باشد. تقریباً نیمی از جمعیت دنیا با این باکتری آلوده اند و به عنوان عامل مهم بیماری های گوارشی مانند التهاب مزمن معده، بیماری زخم معده و سرطان معده شناخته شده است. اینترلوکین-27 یک سایتوکاین پیش التهابی می‌باشد که توسط سلول‌های (CD4+) Th ترشح شده و از طریق القای فاکتورهای مختلف باعث ایجاد و تقویت التهاب می‌شود. این مطالعه با هدف بررسی ارتباط پلی‌مورفیسم ژن اینترلوکین-27 در بیماران مبتلا به هلیکوباکتر پیلوری و مقایسه آن با گروه شاهد انجام شد. مواد و روش ها: این مطالعه مورد-شاهدی بر روی 434 نفر انجام گردید. این افراد شامل 149 بیمار (100 مورد گاستریت و 49 مورد زخم معده)، 58 نفر افراد دارای گاستریت بدون هلیکوباکتر پیلوری و 227 فرد سالم بودند. DNA ژنومی با روش نمکی استخراج گردید. ژنوتیپ‌های حاصل از پلی‌مرفیسم اینترلوکین-27(-964 A/G) با روش PCR-RFLP مورد بررسی قرار گرفت. نتایج بین گروه های بیماران و شاهد مقایسه گردید. یافته ها: فراوانی آلل A در بیماران مبتلا به زخم معده بیشتر (78.5 درصد) از فراوانی آن در گروه سالم (75.6 درصد) بود. اما این تفاوت از نظر آماری معنی‌دار نبود. همچنین فراوانی ژنوتیپ ها نیز بین گروه های مختلف فاقد تفاوت معنی دار آماری بود. نتیجه گیری: نتایج حاصل از این تحقیق نشان داد که پلی مورفیسم ژن اینترلوکین-27(-964 A/G) دلیل تفاوت تظاهرات بالینی حاصل از عفونت با هلیکوباکتر نمی باشد. بنابراین مطالعه سایر مناطق پلی مورفیک اینترلوکین 27 توصیه می گردد. تفاصيل المقالة

سابقه و هدف: لیشمانیوز گروهی از بیماری های عفونی هستند که توسط انگل داخل سلولی اجباری از جنس لیشمانیا از راسته کینتوپلاست داران ایجاد می گردد. استفاده از عوامل کنترل کننده زیستی-میکروبی به عنوان یکی از روش های جایگزین درمانی عفونت های لیشمانیایی توسعه یافته است. هدف از این مطالعه، بررسی تاثیر فعالیت های پروتئین های کریستالی باسیلوس تورنجنسیس علیه انگل لیشمانیا تروپیکا می باشد.مواد و روش ها: در این مطالعه مقطعی-توصیفی، 47 جدایه باکتری باسیلوس تورنجنسیس از نمونه های خاک مناطق مختلف استان فارس بر اساس ویژگی های فنوتیپی، رنگ آمیزی توکسین کریستالی، مشاهده با میکروسکوپ نوری و شناسایی مولکولی جداسازی شدند. پس از هضم آنزیمی توکسین های جداسازی شده با استفاده از پروتئیناز K، فعالیت سیتوسیدالی آنها بر روی گونه لیشمانیا تروپیکا ارزیابی گردید. جدایه هایی که بیشترین تاثیر توکسیسیتی را داشتند، با استفاده از واکنش زنجیره ای پلی مراز نوع توکسین مشخص گردید.یافته ها: در این مطالعه ، یک جدایه با بیشترین ویژگی سیتوسیدالی بر روی گونه لیشمانیا تروپیکا شناسایی گردید. توکسین کریستالی Cry1 جدایه 35sb بر روی این گونه لیشمانیا موثر بود. این توکسین در غلظت 1-10 میلی گرم بر میلی لیتر بیشترین خاصیت سیتوسیدالی (حدود 40 درصد) را داشت. اثرات سیتوپاتیک پروماستیگوت های تیمار شده با توکسین کریستالی به صورت کوتاه و متورم شدن مشاهده گردید.نتیجه گیری: با توجه به نتایج این پژوهش ، پیشنهاد می گردد که پروتئین های کریستالی باسیلوس تورنجینسیس می توانند با انجام مطالعات تکمیلی به عنوان یک کاندیدای مناسب در درمان بیماری لیشمانیوز مطرح باشند. تفاصيل المقالة

سابقه و هدف: اشریشیاکلی O157:H7 پاتوژن مهم غذایی است که منجر به بیماری‌ های شدید گوارشی و مرگ می‌ شود. گاو مخزن اصلی این باکتری می باشد و طی مراحل کشتار وارد زنجیره غذایی می شود. شناسایی منبع آلودگی نقش مهمی در کنترل باکتری ایفا می کند. هدف از این مطالعه، تایپینگ مولکولی و تعیین روابط ژنتیکی جدایه های E.coli O157:H7 با تکنیکRAPD-PCR و بررسی ارتباط الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی و ژنتیکی آن‌ ها می باشد.مواد و روش ها: بهمنظور تعیین روابط ژنتیکی جدایه ها از تکنیک RAPDاستفاده شد. باند های حاصل از واکنش، ردیابی و پروفایل‌ های متعددی از DNA ترسیم شد. نتایج با نرم افزار NTSYSpc آنالیز و ارتباط ژنتیکی جدایه‌ ها بر اساس ضریب تشابه تعیین گردید. الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی با تکنیک دیسک دیفیوژن بررسی شد.یافته ها: اکثر جدایه ها به هفت آنتی بیوتیک حساسیت نشان دادند و در شش سویه مقاومت مشاهده شد. انگشت نگاریDNA ، 10الگوی ژنتیکی را نشان داد. جدایه ها از منابع مختلف بر اساس شباهت در الگوی RAPD خوشه بندی شدند. سویه ها حاوی الگوی DNA متفاوت و فاصله ژنتیکی بالا، الگوهای متفاوتی از حساسیت آنتی بیوتیکی را نشان دادند.نتیجه گیری: تنوع ژنومی متعدد، پروفایل های متمایزی از DNA را در سویه های با روابط کلونال یکسان نشان داد و الگو های متفاوت از مقاومت آنتی بیوتیکی آشکار شد. از این رو استفاده همزمان از الگوهای مقاومت آنتیب یوتیکی و تایپینگ مولکولی با تکنیک RAPD-PCR می تواند در ردیابی جدایه ها و کنترل عفونت موثر باشد. تفاصيل المقالة

سابقه و هدف: پاستورلا مالتوسیدا عامل بیماری پاستورلوز می باشد. حیوانات و گاهی انسان با این باکتری درگیر می شوند. هدف این مطالعه ارزیابی پاسخ های ایمنی در گوسفندان واکسینه شده با آنتی ژن غیرفعال همراه با اجوانت آلوم و AbDNA از طریق ردیابی میزان IgG و سایتوکین در سرم بود.مواد و روش ها: گوسفندان با دو دوز واکسن غیرفعال شده با فرمالین به فاصله 2 هفته ایمن شدند.در این واکسن ها از آلوم و DNA پاستورلا مالتوسیدا سروتیپ A بهعنوان اجوانت استفاده گردید. درهر مرحله، یک سیسی ایمونوژن بهصورت زیرجلدی به حیوانات تلقیح شد. پس از طراحی الایزا، پاسخ ایمنی اکتسابی با اندازه گیری تیتر آنتی بادی اختصاصی IgG و اندازه گیری TNF-α بر روی نمونه های سرم و کشت سلول لنفوسیت بررسی شد.یافته ها: نتایج نشان داد تیتر آنتی بادی در گروه دریافت کننده DNA نسبت به گروه دریافت کننده آلوم و گروه های کنترل بالاتر بود. بالاترین سطح آنتی بادی (1/463) مربوط به گروه FIV-AbDNA در هفته چهارم بود. در گروه FIV-Alum بالاترین تیتر 1/054 بود که نشان از پاسخ ایمنی ضعیف تر نسبت به گروه DNA می باشد. پس از ایمن سازی، AbDNA باعث افزایش تولید TNF-α نیز گردید. بطور کلی تیتر TNF-α در حیوانات ایمن شده نسبت به گروه های کنترل افزایش معناداری داشت. بالاترین تیتر TNF-α (1/44) مربوط به گروه FIV-AbDNA در نمونه سرم بود.نتیجه گیری: آنتی ژن پاستورلا مالتوسیدا همراه با DNA باکتریایی به عنوان اجوانت، گزینه ای برای ساخت واکسن های جدید علیه پاستورلا مالتوسیدا می باشد. با توجه به توانایی AbDNA در ایجاد پاسخ های ایمنی به واسطه آزاد سازی سایتوکاین های مختلف، ارزیابی انواع سایتوکاین ها پیشنهاد می گردد. تفاصيل المقالة

سابقه و هدف: سیستم حساسیت جمعیتی نقش مهمی در تنظیم فاکتورهای بیماری زایی و تشکیل بیوفیلم در سودوموناس آئروژینوزا بازی می کند. بنابراین مهار سیستم حساسیت جمعیتی می تواند راه حل مناسبی در درمان عفونت های مرتبط با بیوفیلم سودوموناس آئروژینوزا باشد. این مطالعه به منظور بررسی اثر غلظت های زیر حد مهاری توماتیدین بر بیان ژن های حساسیت جمعیتی و تشکیل بیوفیلم در سودوموناس آئروژینوزا انجام شد. مواد و روش ها: مطاله حاضر از نوع مداخله ای آزمایشگاهی است. ارزیابی تشکیل بیوفیلم با استفاده از روش میکروتیتر پلیت انجام شد.RNA تمام باکتری ها با استفاده از کیت ستونی جداسازی RNA، استخراج و بیان ژن های lasI، lasR، rhlI، rhlR وalgD در دو شرایط نرمال و تیمار با توماتیدین مورد بررسی قرار گرفت. ارزیابی مقاومت آنتی بیوتیکی به روش انتشار دیسک صورت گرفت. یافته ها: بیشترین و کمترین مقاومت آنتی بیوتیکی به ترتیب در برابر تیکارسیلین (%80) و کلیستین (%5) بود. توماتیدین تا غلظت 2 میلی گرم بر میلی لیتر فاقد اثر مهاری بر روی سودوموناس آئروژینوزا بود. 55% سویه ها تولید کننده بیوفیلم ضعیف و 45% تولیدکننده بیوفیلم قوی بودند. بیان همه ژن ها و تشکیل بیوفیلم پس از تیمار با توماتیدین افزایش یافت. ژن هایlasI وrhlR به ترتیب بیشترین و کمترین ژن های تحت تاثیر با توماتیدین بودند. در میان پنج ژن مورد بررسی، تنها rhlR در تولید کنندگان بیوفیلم ضعیف بهطور قابل توجهی بیشتر بیان شد. نتیجه گیری: نتایج نشان داد غلظت های زیر حد مهاری توماتیدین، بر خلاف انتظار باعث افزایش بیان ژن های حساسیت جمعیتی و افزایش تشکیل بیوفیلم در سودوموناس آئروژینوزا می‌ شود. تفاصيل المقالة

سابقه و هدف: نخود سومین لگوم دانه ای جهان و اولین لگوم دانه ای ایران است. بررسی اثر متقابل مزوریزوبیوم سیسری همزیست با این گیاه در تثبیت ازت مولکولی اهمیت زیادی دارد. تثبیت نیتروژن اتمسفری مستلزم وجود سیستم آنزیمی نیتروژناز است که توسط سه ژن nifH، nifD و nifK کد می شود. هدف از این پژوهش تعیین توالی ژن nifH، کد کننده زیر واحد گامای آنزیم نیتروژناز مقایسه آن با ژن های مشابه در سایر ریزوبیوم ها می باشد. مواد و روش ها: پس از جداسازی سویه های بومی مزوریزوبیوم و کشت آنها، استخراج DNA برای تهیه DNA الگو انجام شد. سپس پرایمرهای مناسب و اختصاصی برای ژن nifH طراحی و پس از بهینه سازی شرایط آزمایش PCR به منظور تکثیر قطعه ژن nifH، توالی ژنی آن مورد بررسی قرار گرفت. یافته‌ها: باکتری مزوریزوبیوم سیسری در محیط کشت YMA کلنی‌های صورتی تا سفید با حاشیه صاف ایجاد نمود. با استفاده از دو جفت پرایمر nifH1/nifH2 توالی حدود 770 و nifH4/nifD1 توالی 1800 جفت بازی از این ژن تکثیر و تعیین توالی انجام گردید. نتیجه گیری: مقایسه توالی ژن nifH باکتری مزوزیزوبیوم سیسری با ژن مشابه در باکتری مزوزیزوبیوم لوتی با استفاده از پایگاه اطلاعاتی NCBI، شباهت 90% را نشان داد . این ژن در باکتری مزوزیزوبیوم سیسری تشابه زیادی با سایر ژن های nifH گزارش شده مربوط به سایر گونه های ریزوبیوم دارد. تفاصيل المقالة

سابقه و هدف: باکتری اشریشیا کلی سویه K99 مهم‌ترین عامل ایجاد کننده اسهال در گوساله‌ها می‌باشد. کلی‌سین یکی از انواع باکتریوسین‌ها می‌باشد که به‌وسیله سویه های مختلف اشریشیا تولید شده و خاصیت کشندگی بر روی باکتری‌های همان نوع یا باکتری‌های مشابه دارد. این مطالعه با هدف بررسی باکتری‌های کلی‌سینوژنیک به عنوان روشی در درمان عفونت اشریشیا کلی سویه K99 انجام گرفت مواد و روش‌ها: این مطالعه به صورت تجربی بر روی 192 بچه موش BALB/c، در 2 گروه تست وکنترل انجام شد. موش‌های گروه 1 کنترل تنها سوسپانسیون باکتری کلی‌سینوژنیک و به موش‌های گروه 2 کنترل تنها سوسپانسیون باکتری اشریشیا کلی K99 خورانده شد. به موش‌های گروه تست نیز پس از خوراندن سوسپانسیون باکتری کلی‌سینوژنیک، در فواصل زمانی مختلف سوسپانسیون باکتری اشریشیا کلی K99 داده شد. در نهایت میزان مرگ و میر بچه موش‌ها در گروه‌های کنترل و تست مورد بررسی قرار گرفت. یافته‌ها: نتایج این بررسی نشان داد که تمامی بچه موش‌ها در گروه 1 کنترل زنده ماندند. اما در 83% (40 مورد) از بچه موش‌های گروه 2 کنترل، به دلیل حضور سم ناشی از باکتری اشریشیا کلی K99، مرگ و میر مشاهده گردید. از طرفی میزان مرگ و میر در بچه موش‌های موجود در گروه‌های تست نیز به طور چشمگیری کاهش یافته بود. همچنین مشخص گردید که خاصیت مهار کنندگی باکتری‌های کلی‌سینوژنیک به غلظت باکتری و زمان تلقیح بستگی دارد. نتیجه گیری: با توجه به نقش مهم باکتری‌های کلی‌سینوژنیک در مهار باکتری اشریشیا کلی K99، کلی‌سین‌ها می‌توانند به عنوان گزینه‌ای مناسب در درمان بیماری‌های عفونی ناشی از این سویه باکتریایی مورد توجه قرار گیرند. از طرفی کلی‌سین‌ها می‌توانند در آینده نزدیک به عنوان یک پروبیوتیک، جایگزینی مناسب برای آنتی‌بیوتیک‌های متداول باشند. تفاصيل المقالة