چکیده
مقدمه: توابع تولید نسبت به آب نشاندهنده افزایش یا کاهش مقدار محصول به ازاء آب مصرفی (تبخیر-تعرق) گیاه میباشد. برای ارزیابی توابع تولید گندم و جو، روشهای خطی و درجه 2 در تحقیقهای بسیاری استفاده شده است. از طرفی با توجه به اینکه در بعضی از محصولات کشاورزی ممکن است روابط ذکر شده از همبستگی قابل قبولی برخوردار نباشند لذا در سناریوهای مختلف آبیاری 50، 60، 70، 80 و 90 درصد کمآبیاری، از روشهای درجه 3، لگاریتمی و نمایی استفاده شده است.
روش: در این تحقیق دادههای مزرعهای با دادههای حاصل از معادلات مورد بحث، مورد ارزیابی و اعتبارسنجی قرار گرفتند. به منظور ارزیابی توابع پیشنهادی، با استفاده از دادههای اندازهگیری در تمام سناریوهای فوق از نمایههای آماری ریشه میانگین مربعات خطا (RMSE)، مجذور میانگین مربعات خطای نرمال شده (NRMES)، میانگین خطای مطلق (MAE) و شاخص ویلموت (d) و همچنین آزمون F در تمام سناریوهای آبیاری استفاده گردید.
یافته ها: یافتههای پژوهش نشان داد مقادیر تمامی آمارههای ارزیابی برای هر دو محصول گندم زمستانه و جو در محدوده مجاز بوده که نشان از مناسب بودن و قابل قبول بودن معادلات میباشند. تمامی توابع برای هر دو محصول با سطح معنیدار 5 درصد قابل قبول و معنیدار بودند.
نتیجه گیری: با توجه به نتایج این تحقیق در پیشبینی عمق آب آبیاری نسبت به عملکرد گندم زمستانه و جو، میتوان گفت توابع درجه 3 پیشبینی دقیقتری نسبت به توابع لگاریتمی و نمایی در هر دو محصول گندم زمستانه و جو در منطقه نمونه مورد مطالعه دارد و در نهایت تابع درجه 3 نسبت به سایر توابع در اولویت پیشنهاد قرار میگیرد.
تفاصيل المقالة