هدف پژوهش حاضر مقایسه اثربخشی تئاتردرمانی، موسیقی‌درمانی و نقاشی‌درمانی بر کارکردهای اجرایی دانش آموزان دارای اختلالات یادگیری بود. طرح پژوهشی نیمه آزمایشی از نوع پیش‌آزمون-پس‌آزمون با گروه کنترل بود. جامعه پژوهش را کلیه دانش‌آموزان دختر دارای اختلال یادگیری خواندن و نوشتن در دوره دوم ابتدایی منطقه 22 استان تهران در سال تحصیلی 1402- 1401 تشکیل دادند که از بین آن‌ها 60 نفر با روش نمونه‌گیری در دسترس به‌عنوان نمونه انتخاب و به سه گروه 15 نفری آزمایش و یک گروه 15 نفری کنترل تقسیم شدند. ابزار این پژوهش پرسشنامه کارکردهای اجرایی بریف (2000) بود. برای گروه آزمایش تئاتردرمانی، موسیقی‌درمانی و نقاشی‌درمانی هر کدام به مدت 10 جلسه 90 دقیقه‌ای به‌صورت هفته‌ای یک‌بار اجرا شد و گروه کنترل در این مدت مداخله‌ای دریافت نکردند. داده‌ها با استفاده از روش‌های آماری نظیر میانگین، انحراف استاندارد و تحلیل کواریانس تجزیه و تحلیل شد. یافته‌ها نشان داد که روش تئاتردرمانی نسبت به روش های موسیقی‌درمانی و نقاشی‌درمانی از عملکرد بهتری در بهبود کارکردهای اجرایی برخودار بود و بعد از آن نیز روش موسیقی‌درمانی در رتبه دوم و نقاشی‌درمانی نیز در رتبه سوم قرار گرفت (01/0P<). نتیجه می‌شود تئاتردرمانی، موسیقی‌درمانی و نقاشی‌درمانی موجب بهبود کارکردهای اجرایی دانش‌آموزان دارای اختلال یادگیری شده‌است. واژه‌های کلیدی: اختلال یادگیری، تئاتردرمانی، کارکردهای اجرایی، موسیقی درمانی، نقاشی درمانی. واژگان کلیدی: بخشش درمانی، رفتار ایذایی، پرخاشگری. تفاصيل المقالة