هدف: این پژوهش با هدف شناسایی اثربخشی آموزش خلاقیت با استفاده از لگو بر تنظیم هیجان و تنظیم شناختی هیجان کودکان تیزهوش انجام گرفت. روش: روش تحقیق در این پژوهش شبه آزمایشی از نوع پیش‌آزمون- پس-آزمون با یک گروه آموزشی و یک گروه گواه بود. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل تمامی کودکان 4 تا 5 سال می‌باشد که در سال تحصیلی 98 –1397در مرکز لگوی آموزشی شهر تهران بودند. بدین منظور، تعداد 30 نفر از کودکان، به شیوه نمونه‌گیری در دسترس انتخاب شده و به صورت تصادفی در دو گروه 15 نفری قرار داده شدند. ابزار پژوهش شامل سیاهة تنظیم هیجان (شیلد و کیکتی، 1998)، پرسشنامه راهبردهای تنظیم شناختی هیجان (گراس و جان، 2003) و مقیاس هوش استنفورد بینه (روید، 2003) بود. گروه آزمایش در 12 جلسة 60 دقیقه‌ای تحت آموزش خلاقیت با استفاده از لگو قرار گرفتند. داده‌ها با استفاده از تحلیل کواریانس آنکوا تجزیه و تحلیل شدند. یافته‌ها: نتایج نشان داد که آموزش خلاقیت با استفاده از لگو تاثیر معناداری بر خرده‌مقیاس‌های تنظیم هیجان (تنظیم هیجان و بی ثباتی هیجانی) کودکان تیزهوش داشت (01/0p <). اما این تاثیر بر خرده‌مقیاس‌های تنظیم شناختی هیجان (منبع بیانی و ارزیابی مجدد شناختی) معنادار نبود (01/0P>). نتیجه‌گیری: بنابراین پیشنهاد می‌شود مشاوران و درمانگران برای بهبود تنظیم هیجان کودکان تیزهوش از روش آموزشی خلاقیت با استفاده از لگو استفاده نمایند. تفاصيل المقالة