زمینه: حل خلاق مسئله با کارهای والاس از سال 1926 شروع شد، اما یکی از معتبرترین مدل‌های حل خلاق مسئله در حال حاضر، متعلق به میم باسادر است. هدف: هدف از این تحقیق بررسی اعتبارسنجی و ساختار عاملی پرسش‌نامه 16 گویه ای حل خلاق مسئله باسادر است. روش پژوهش: پژوهش حاضر حاصل یک طرح مطالعاتی توصیفی- زمینه‌یابی است. جامعه آماری این پژوهش را همه دانشجویان دانشگاه پیام نور مرکز فسا (حدود 3000 نفر) تشکیل دادند. یافته‌ها: پایایی آزمون به روش آزمون- بازآزمایی (762/0r=) و آلفای کرونباخ (884/0) نشان داد که این آزمون از روایی قابل‌قبولی برخوردار است. نتایج آلفای کرونباخ به‌شرط حذف هر گویه نیز نشان داد که لزومی به حذف هیچ گویه ای نیست. همبستگی این آزمون با آزمون خلاقیت تورنس، با خرده مقیاس‌های انعطاف‌پذیری (603/0r=، 01/0p<)، سیالی (596/0r=، 01/0p<) و ابتکار (464/0r=، 01/0p<) نشان از قابل‌قبول بودن روایی همزمان آزمون حل خلاق مسئله باسادر دارد. نتایج تحلیل عاملی نیز نشان داد که 5 عامل با مقدار ویژه بالاتر از یک توانسته‌اند 049/71 درصد از واریانس گویه ها را تبیین کنند. همچنین ماتریس چرخش یافته داده‌ها نیز نشان داد که همه سؤالات مؤثرند و نیازی به حذف هیچ‌یک از سؤالات پرسش‌نامه نیست. نتایج تحلیل عامل تأییدی نیز نشان داد که نسبت کای اسکوئر به درجه آزادی، شاخص برازش افزایش (CFI) و ریشه دوم میانگین مربعات باقیمانده (RMSEA) قابل‌قبول است. نتیجه‌گیری: آزمون 16 گویه ای باسادر ابزاری معتبر برای سنجش خل خلاق مسئله است. تفاصيل المقالة