هدف: هدف اصلی این مقاله، مطالعه دیدگاه دانشگاهیان از منظری جامعه شناختی نسبت به پژوهش خلاقانه است. روش: در این مطالعه با استفاده از روش نظریه بنیانی تلاش داریم با رویکردی بینارشته ای یعنی روانشناسی، مدیریت و جامعه شناسی، تحلیلی جامعه شناختی از دیدگاه اساتید و دانشجویان دانشگاه آزاد علوم و تحقیقات تهران درباره خلاقیت در بخش پژوهش ارائه دهیم و در یابیم که چگونه خلاقیت در چارچوبهای اجتماعی برساخته شده و فهمیده می شود. یافته ها: مقولات اصلی ساخته شده در این پژوهش عبارتند از: نوبودگی، پذیرش اجتماع علمی/محلی، تعدد شاخصها، ویژگی های فردی، اکوسیستم، خروجی خلاق، تاثیرگذاری، رسانه ای کردن، مقایسه کردن با آثار موجود، بازشناسی، کاربردی بودن، ایجاد مالکیت فکری، معناداری، ارتباط گیری/شبکه سازی، امیدواری/ناامیدی، خروجی خلاق، مهاجرت. نتیجه گیری: بر اساس مطالعات و مصاحبه های انجام شده و برقراری ارتباطی مشخص بین نظریه های جامعه شناسی، روان شناسی و مدیریت در مورد خلاقیت، مدلی پارادایمی ارائه شد. تفاصيل المقالة