تفاصيل المقالة

زمینه: پژوهش‌ها نشان می‌دهد که سازمان‌هایی که تاکید بیشتری بر سرمایه های فکری دارند نسبت به دیگر سازمان‌ها نوآورترند. این بدان دلیل است که در چنین سازمان هایی به علت وجود سرمایه های فکری و استفاده از دانش، یادگیری نیز بیشتر می باشدکه این به نوبه خود ارائه راهکارهای جدید برای انجام امور و به‌طور کلی نوآوری را در پی خواهد داشت. هدف: هدف از پژوهش حاضر بررسی رابطه بین سرمایه فکری و مؤلفه‌های آن(سرمایه ساختاری، سرمایه رابطه ای و سرمایه شاختی) با نوآوری سازمانی و تعیین سهم نسبی هر یک از ابعاد در پیش بینی نوآوری سازمانی در شرکت سهامی بیمه توسعه می باشد. روش: روش پژوهش از لحاظ هدف، کابردی و از لحاظ گردآوی داده‌ها، توصیفی- همبستگی است. جهت جمع‌آوری داده‌های مورد نظر، تعداد 98 نفر از از کارکنان، مدیران و معاونین شرکت سهامی بیمه توسعه مورد مطالعه مورد بررسی قرار گرفت. جهت جمع‌آوری داده‌های مربوط به سرمایه فکری از پرسشنامه استاندارد سرمایه فکری بونتیس (1998) و برای جمع‌آوری داده‌های مربوط به نوآوری سازمانی نیز از پرسشنامه محقق ساخته ارزیابی گرایش به نوآوری سازمانی استفاده شده است که پایایی آنها از طریق ضریب آلفای کرونباخ به ترتیب 84/0 و 89/0 به‌دست آمد. جهت تحلیل داده ها از آزمون های همبستگی پیرسون و رگرسیون گام به گام استفاده گردید. یافته‌ها: نتایج آزمون همبستگی پیرسون حاکی از آن بود که بین سرمایه فکری با نوآوری سازمانی رابطه مثبت و معناداری وجود دارد. همچنین نتایج آزمون همبستگی نشان داد که تمامی مؤلفه های سرمایه فکری (مشتری، انسانی و ساختاری) با نوآوری سازمانی رابطه مثبت و معناداری دارد. نتایج تحلیل رگرسیون نیز حاکی از آن بود که از بین مؤلفه های سرمایه فکری، دو بُعد سرمایه انسانی و مشتری به عنوان متغیرهای پیش بین، معیار ورود به معادله نهایی رگرسیون برای توضیح تغییرات نوآوری سازمانی (متغیر ملاک)، را دارا هستند و مؤلفه سرمایه ساختاری به دلیل نداشتن سهم معنادار در پیش بینی نوآوری سازمانی از معادله حذف گردید. بحث و نتیجه گیری: بر اساس یافته های این پژوهش می توان گفت که اگر در سازمانی به مدیریت سرمایه های فکری توجه شود، در آن سازمان، گرایش به نوآوری سازمانی توسعه پیدا می کند. تفاصيل المقالة

زمینه: پژوهش‌ها نشان می‌دهد که سازمان‌هایی که تأکید بیشتری بر نوآوری سازمانی دارند نسبت به دیگر سازمان‌ها موفق‌ترند. به همین دلیل در چند دهه اخیر، توجه نوآوری سازمانی به یک ضرورت غیرقابل اجتناب تبدیل شده است چرا که سازمان‌ها از طریق نوآوری سازمانی می‌توانند شاخص‌های مزیت رقابتی خود را بهبود و توسعه دهند هدف: هدف از این پژوهش بررسی شناسایی متغیرهای تأثیرگذار بر تحقق نوآوری سازمانی و ارائه راهکارهایی برای توسعه آن در سازمان‌های ایرانی است. روش: روش انجام پژوهش تحلیل اسنادی و مبتنی بر ادبیات نظری بوده و به منظور گرد آوری داده‌ها برای پاسخگویی به پرسش‌های پژوهش، اسناد و مدارک موجود و مرتبط گردآوری شده و به شیوه کیفی تحلیل گردیده‌اند. یافته‌ها: مهم‌ترین دلایل توجه به نوآوری سازمانی عبارتند از افزایش بهره وری سازمانی، توسعه و بهبود عملکرد سازمانی، رشد اقتصادی، عامل رشد و توسعه، مزیت رقابتی. نتایج دیگر این پژوهش نشان داد که مهم‌ترین ویژگی سازمان نوآور انعطاف‌پذیری در رویارویی با بحران‌ها، پذیرش ایده‌های نوین توسط مدیران و مسئولان سازمان، ساختار سازمانی انعطاف پذیر، سازمان ریسک پذیر و بی باک است. همچنین نتایج نشان داد که مهم‌ترین عوامل مؤثر بر نوآوری سازمانی عبارت از ریسک پذیری، انعطاف داشتن، خلاقیت، اعتماد به نفس، تحمل ابهام، داشتن کارکنان خلاق و جوان، حمایت سازمان‌ها از کارکنان خلاق، مسائل انگیزشی کارکنان، تفویض اختیار به کارکنان سازمان، ارزشمند شمردن کارکنان، ایجاد انعطاف پذیری و اصلاح نظام ارزیابی عملکرد، شیوه‌های مناسب پاداش دهی، فرهنگ سازمانی حمایتی، به وجود آوردن ساختار حمایت کننده نوآوری، حمایت سازمانی، سبک رهبری تحول آفرین، اعتماد سازمانی، سرمایه اجتماعی، ارتباطات سازمانی، سبک مدیریت، یادگیری سازمانی و سرمایه فکری می‌باشد. بحث و نتیجه گیری: بر اساس یافته‌های این پژوهش می‌توان گفت که به منظور توسعه نوآوری در سازمان‌های ایرانی باید بسترهای فرهنگی، زیرساخت‌های کلان، بسترهای اجتماعی، حمایت سازمانی ، قوانین و مقررات حمایت کننده نوآوری در سازمان، هسته‌های پژوهشی و نوآوری در سازمان و ... مهیا باشد تا سازمان‌های ما به سمت نوآوری حرکت کنند. تفاصيل المقالة

زمینه: پژوهش‌ها نشان می‌دهد که سازمان‌هایی که تأکید بیشتری بر ارتباطات سازمانی اثربخش و اعتماد سازمانی دارند نسبت به دیگر سازمان‌ها موفق‌ترند. به همین دلیل در چند دهه اخیر، توجه ارتباطات سازمانی اثربخش و اعتماد سازمانی به ضرورتی ‌اجتناب ناپذیر تبدیل‌شده است چراکه سازمان‌ها از این طریق می‌توانند شاخص‌های مزیت رقابتی خود را ازجمله نوآوری سازمانی بهبود و توسعه دهند. هدف: این پژوهش با هدفبررسی نقش اعتماد سازمانی و ارتباطات اثربخش در توسعه و بهبود نوآوریسازمانیمدارسدرآموزش‌وپرورششهرستانطبس صورت گرفته است. روش: روش تحقیق این پژوهش توصیفی و از نوع همبستگی علّی است. جامعهآماریتحقیق (350)نفر ازمعلمانمقطعمتوسطهآموزش‌وپرورششهرستانطبسهستند کهتعداد183نفرازآن‌هابه روشنمونه‌گیری تصادفیسادهوبراساسفرمولکوکرانانتخابشدند. ابزارهایاستفاده‌شدهدراینپژوهششاملپرسشنامهنوآوریسازمانیمدارسآمیدوهمکاران (2002)،پرسشنامه ارتباطات سازمانی اثربخش رابینز (1993) وپرسشنامهاعتمادسازمانیالوننوهمکاران (2008) هستند.برایتحلیلداده‌هاازآزمون‌هایهمبستگیپیرسون،تیتکنمونه‌ایومدلمعادلاتساختاریاستفادهشد. یافته‌ها: نتایجآزمون تیتکنمونه‌اینشاندادکهوضعیتاعتمادسازمانیوارتباطاتسازمانیبالاترازمیانگینقرارداشتندونوآوریسازمانیدرحدگزینهمتوسطقرارداشتکهبهلحاظآماریمعنا‌داربود.نتایجتحلیلهمبستگیپیرسوننشاندادکهبیناعتمادسازمانیومؤلفه‌هایآنباارتباطاتسازمانیونوآوریسازمانیمدارسرابطهمثبتومعناداریوجوددارد.همچنیننتایجمدل‌سازیمعادلاتساختارینیزنشاندادکهاعتمادسازمانیبرارتباطاتسازمانیونوآوریسازمانیمدارسهمبه‌طورمستقیموهمبه‌طورغیرمستقیمتأثیرمی‌گذارد. نتیجه‌گیری:یافته‌های این پژوهش نشان می‌دهد که نوآوری نیازمند تلاش دسته‌جمعی کلیه افراد و واحدهای درون سازمان است و وقتی‌که در یک سازمانی ارتباطات شفاف و اثربخشی وجود داشته باشد و کارکنان بتوانند با همدیگر به‌راحتی ارتباط برقرار کنند و این تسهیل کنش جمعی منجر به خلق نوآوری در سازمان می‌شود. تفاصيل المقالة