به منظور کاهش یا حذف تغییرشکل های باقی مانده ایجاد شده در اعضای اصلی سازه پس از باربرداری زلزله، می توان از سیستم‌های خودمرکز استفاده نمود. یکی از روش های ایجاد خاصیت خودمرکزی در سازه ها، استفاده از اتصالات پس کشیده فولادی می باشد.در این تحقیق با استفاده از تحلیل عددی به روش اجزا محدود، به مطالعه رفتار اتصال پس کشیده فولادی همراه با نبشی‌های فوقانی و تحتانی پیچ شده به بال تیر و بال ستون، تحت بارگذاری چرخه‌ای پرداخته و با استفاده از مقایسه مقادیر شاخص های خسارت گوناگون، نقش عوامل مختلف در عملکرد این اتصال بررسی شده است. نتایج حاصل از این تحقیق نشان می دهد، با استفاده از روش پس کشیدگی، توان باربری اتصال افزایش قابل توجهی یافته درحالیکه تغییر شکل های باقی مانده در اعضای اصلی اتصال ناچیز می باشد. در یک اتصال پس کشیده ناحیه ماکزیمم تنش ایجاد شده در تیر بر روی بال تیر بوده و استفاده از ورق تقویت با طول بزرگتر سبب کاهش مقادیر تنش های ایجاد شده در تیر و کاهش شاخص های خسارت و درنتیجه کاهش احتمال وقوع گسیختگی ترد در نبشی های کششی اتصال می شود. تفاصيل المقالة

از جمله مواردی که در رفتار لرزه‌ای ساختمان‌ها موثر بوده ولی در آئین‌نامه‌ها به آن به صورت صریح توجه نشده است نسبت لاغری سازه (ارتفاع به بعد کوچک ساختمان) است.در این مقاله برای دو سیستم مختلف ساختمان خمشی و مهاربندی شده با مقادیر پارامتر لاغری 2 تا 6 طراحی انجام شده و سپس با انجام آنالیز خطی و غیر خطی، نیروهای داخلی (در ستون‌ها و تیرهای قاب کناری و میانی)، حداکثر تغییر مکان طبقات (در حالت خطی و غیر خطی) و توزیع مفاصل پلاستیک مورد بررسی قرار گرفته‌اند. نتایج بدست آمده نشان می‌دهند که در سازه‌های خمشی بین نسبت لاغری 3 تا 5 متوسط نیروهای داخلی در حالت خطی متفاوت کرده و در حالت غیر خطی پس از نسبت لاغری چهار تغییر مکان ماکزیمم طبقات در جهت عرضی روند افزایشی ندارد و احتمال مکانیزم سازه‌ای بین نسبت لاغری 3 تا 5 افزایش می‌یابد و در سازه‌های مهاربندی شده تغییر مکان ماکزیمم طبقات در جهت طولی و عرضی پس از ضریب لاغری چهار روند یکنواخت‌تری دارد و مکانیزم سازه‌ای ایجاد نمی‌شود. تفاصيل المقالة