با ورود معماری مدرن همراه با تکنولوژی به ایران، ساختمان‌های عمومی بیش از هر نوع ابنیه دیگر تحت تأثیر این گرایش قرار گرفته و شکلی خاص، عملکردگرا و ساده به خود گرفته و با معماری سنتی فاصله گرفتند این موج تجددگرایی همراه با غربگرایی افراطی در گرگونی معماری موثر بود. همینطور عدم انطباق و سازگاری معماری سنتی و بومی با این دگرگونی ها نقطه شروع گسست در معماری ایران گردید. هدف تحقیق حاضر در جهت تبیین مؤلفه های تکنوژیکی بناهای منتخب معماری دورۀ پهلوی اول با معیارهای جهانی و استخراج چارچوب تکنولوژیکی حاکم بر معماری بناهای عمومی این دوره است. روش تحقیق بصورت توصیفی- تحلیلی با روش پیمایشی می باشد. جامعه آماری 96 نفر از متخصصین و اساتید معماری است که حجم نمونه با نمونه¬گیری هدفمند برابر 30 نفر شد. برای تجزیه و تحلیل اطلاعات از معادلات ساختاری با نرم افزار SPSS و Amos استفاده شد. یافته¬های تحقیق نشان داد که سازه با بار عاملي 0/95 بيشترين تاثير را در بناهای عمومی دوره پهلوی اول دارد. و تاسیسات (با بار عاملي 0/71) کمترین تاثیر را دارند. در نتیجه با ورود تکنولوژی و مدرنیته به ایران در دوره پهلوی اول، مثل سایر مسائل، معماری ایران و به طبع آن معماری شهر تبریز را از همه جهات تحت تاثیر قرار داده است. تفاصيل المقالة