امروزه در زبان‌شناختی معاشرت به جنبه‌های نوینی از رفتار کلامی و غیرکلامی پرداخته می‌شود که صبوری و تاب آوردن در مواجهه با اندیشۀ متفاوت و سخن نامطلوب / ناخوشاینده گوینده برای شنونده از آن شمار است. زبان‌شناسان روس صبوری و تاب و تحمل آوردن را یکی دانسته‌اند در حالیکه در صبوری پی‌مایۀ مثبت معنایی و در تحمل پی‌مایۀ منفی نهفته است. مفاهیم صبوری و تحمل کمتر مورد توجه زبان‌شناسان ایرانی قرار گرفته است. بیشتر جنبه‌های اخلاقی و مذهبی این مفاهیم مورد توجه ایرانیان بوده است. مسئلۀ پژوهش حاضر آن است که چگونه می‌توان محیط همراه با آرامش در معاشرت با فرهنگ غیر داشت؟ این پرسش هم در ارتباط میان‌فرهنگی و هم در ارتباط بین‌فرهنگ‌های متفاوت و گوناگون مطرح است. هدف یافتن راهکارهای دوری جستن از شکل‌گیری محیط تهاجمی معاشرت است. اهمیت موضوع از آن جهت است که یافته‌های پژوهش می‌تواند به حفظ ارتباط میان گویشوران فرهنگ‌های کلامی و رفتاری مختلف کمک نماید. امروزه تفاوت‌های فرهنگی در زمرۀ ارزش‌های اجتماعی و جهانی قرار می‌گیرند. روش تحقیق در پژوهش حاضر کتابخانه‌ای و توصیفی است. تفاصيل المقالة