پژوهش حاضر با هدف تأثیر دو سبک رهبری ورزشی بر انگیزه ورزشی دانش‌آموزان است. جامعه آماری 2056 نفر از دانش‌آموزان دختر شهر قم بودند. روش پژوهش نیمه تجربی با طرح پیش آزمون و پس آزمون با دو گروه آزمایشی و یک گروه کنترل با روش نمونه گیری در دسترس است. گروه آزمایشی اول فضای‌انگیزشی تکلیف‌محور(فعالیت‌های مشارکتی واختیاری) و گروه آزمایشی دوم فضای‌انگیزشی خود‌محور(فعالیت‌های رقابتی و اجباری) را تجربه کردندوگروه کنترل برنامه عادی ورزشی مدرسه را ادامه داد. جهت گرداوری اطلاعات از پرسشنامه انگیزه ورزشی مالت و همکاران (2007) استفاده شد. نتایج آزمون های آماری کروسکال والیس وویل کاکسون نشان داد ایجاد فضای انگیزشی با روش تکلیف مدار به شکل معنی داری موجب افزایش انگیزه ورزشی شامل: انگیزه درونی، تنظیم یکپارچه، تنظیم بیرونی وکاهش بی انگیزگی شد، اما رشد معنی داری از نظر آماری دردو گروه دیگر مشاهده نشد، بنابراین مشارکت دانش آموزان در فعالیتهای ورزشی مدارس از طریق ایجاد فضای انگیزشی تکلیف گرا، نقش با اهمیتی درپاسخ به نیازهای انگیزشی وماندگاری آنها در تجربه های ورزشی بازی می کند. تفاصيل المقالة

هدف مقایسه اثربخشی روش های سنتی و آموزش ورزش والیبال بر شایستگی و آمادگی جسمانی دانش آموزان پسر کلاس هشتم بود، و به صورت نیمه تجربی انجام شد. 36 دانش آموز به صورت در دسترس انتخاب و به دو گروه 18 نفره سنتی و آموزش ورزش جهت فراگیری بازی والیبال تقسیم شدند و به مدت دوازده جلسه آموزش داده شدند. جهت جمع آوری داده ها ازآزمون های 15 بخشی مرتبط با مهارتهای اساسی والیبال و آزمون های آمادگی جسمانی در مراحل پیش و پس آزمون استفاده شد. نتایج نشان داد روش آموزش ورزش سبب افزایش سطح شایستگی و آمادگی جسمانی دانش آموزان به شکل معناداری نسبت به گروه سنتی در فراگیری مهارت والیبال و آمادگی جسمانی شده است. به نظر می رسد مشارکت فعال دانش آموزان ، برگزاری جلسات کلاس به شکل مسابقه ای و فعال بودن در تمام دقایق کلاس و عدم استراحت مطلق سبب این برتری شده باشد. تفاصيل المقالة