عرصه‌‌‌های بینابین واقع شده در میان مجموعه بلوک‌های مسکونی نقش نسبتاً مهمی در کنترل، کاهش و اصلاح رفتارهای نامطلوب ساکنین و پیدایش مفهوم رضایت از محیط را دارا می‌باشند. ضرورت انجام این پژوهش به دلیل تأثیرات منفی سطح رفتاری ساکنین بر دامنه زندگی جمعی حائز اهمیت می‌باشد. هدف از انجام این پژوهش بررسی تأثیر عرصه‎های بینابین بر کنترل و اصلاح نسبی رفتارهای نامطلوب زیستی و به دنبال آن دستیابی به مفهوم رضایت محیطی در مجموعه‎های جمعی مسکونی ارزان قیمت می‌باشد. روش پژوهش در تدوین این تحقیق اکتشافی- تحقیقی می‌باشد. روش گردآوری داده‌ها مبتنی بر مصاحبه‎های ساختار یافته، مشاهدات عینی پژوهشگران و مطالعه منابع دست اول و فرادستی می‌باشد. نتایج و یافته‎های حاصل از پژوهش نشان می‌دهد که در صورت بازطراحی و تقویت نقش کمی و کیفی عرصه‎های بینابین امکان دستیابی نسبی به مفهوم رضایت در مجموعه‎های زندگی جمعی و به طور خاص ارزان قیمت از منظر رفتارشناسانه وجود دارد. تفاصيل المقالة