مقدمه و هدف پژوهش: بازار تاریخی تبریز را می‌توان نمونۀ بارز از فرهنگ بومی ایران با ابعاد گسترۀ فرهنگی، معنایی همانند مکان و تاریخی در پژوهش حاضر بررسی نمود. هدف پژوهش حاضر، واکاوی و تفحص فرایند بُعد پدیدارشناسی معنای‌مکان در معماری بازار تاریخی تبریز به‌طریق رویکرد مطالعات فرهنگی برخوردار بوده که میزان ارزش معنایی مکان درآن محور موردکاوش قرار می‌دهد.روش پژوهش: نوشتار حاضر را می‌توان یک پژوهش از نوع توصیفی-تحلیلی عنوان کرد که در ابتدا بعد مکان را به‌منظور یک مفهوم معنایی از جنبۀ نظری در منابع کتابخانه‌ای موردمطالعه قرار داده و سپس درارتباط‌‌با ساختار آن؛ براساس مستندات مکتوب در ارائۀ یک تجزیه‌وتحلیل کیفی-کمی برخوردار داشته است.یافته‌ها: در بررسی مفهوم مکان و مؤلفه‌های فرهنگی تأثیرگذار در معنای مکان درصدد معرفی توانایی بازار تاریخی تبریز به‌عنوان نمادی از یک مکان واجدمعنا مبتنی‌بر پژوهش‌های صورت گرفته باتوجه به کتب، مقالات و اندیشه‌های صاحبان‌اندیشه متخصص به‌عمل‌آمده که در مواجهه‌با تجمیع ساختارفضایی دربرگیرندۀ فرایند مفاهیم و تداوم عملکردی ارج می‌نهد برخوردار می‌باشد.نتیجه‌گیری: نتایج پژوهش نشان داد بازار تاریخی تبریز به‌عنوان یک مکان معماری در تبیین ادراکات و تجربیات افراد دارای ابعاد معنایی ‌مکانی و مفهوم آن در برخورداری فرهنگ‌مند بودنشان از بُعد به‌وجودآمده از پدیدارشناسی معنای‌مکان موردتأکید است. طوری‌که، در تفحص به‌کارگیری از روش پدیدارشناسی ازاین جهت است که یکی از روش‌های پراستفاده در حوزة پژوهش کیفی و همچنین رویکرد کارآمد در مطالعات مربوط به فلسفۀ معماری و جُنبش پدیدارشناسی مکان درخورتوجه است. تفاصيل المقالة