چکیده جامعه عشایری ایران، دوره‌ای گذار از سبک زندگی سنتی به سبک زندگی جدید را تجربه می‌کند که این گذار از منظر تغییرات رخ‌داده در سبک زندگی دو نسل قبل و بعد از انقلاب در عشایر طایفه بایاری استان کهگیلویه و بویراحمد قابل توجه می‌باشد. در این تحقیق، وضعیت سبک زندگی ۲۵۸ نفر در دو نسل مختلف از این طایفه با به‌کارگیری تکنیک‌های مصاحبه، مشاهده و پرسشنامه مورد بررسی قرار گرفته است و داده‌های تحقیق از طریق به کارگیری آزمون‌های آماری مناسب و با کمک نرم‌افزار SPSS تجزیه‌وتحلیل گردیده است. نتایج حاصل بیانگر تفاوت معنادار بین دو نسل جامعه عشایری از منظر مؤلفه‌ها و عادتواره‌های سبک زندگی می‌باشد که تا حدی به شکاف نسلی منجر شده است. بیشترین تغییرات در دو مؤلفه‌ی سطح مشارکت و بهداشت بوده است و در ارتباط با به کارگیری لهجه، تفاوت معناداری در بین افراد دو نسل مشاهده نشده است. با توجه به نقش بی‌بدیل عشایر در اقتصاد کشور و بر اساس نتایج تحقیق، ضرورت تدوین و اجرای برنامه‌های متناسب در جهت کنترل تغییرات نسلی جامعه عشایری اجتناب‌ناپذیر خواهد بود. تفاصيل المقالة

در ایران شهرنشینی با روندی سریع و شتابان همراه بوده است، حضور مهاجران روستایی در شهر زابل، به‌عنوان بزرگ‌ترین شهر در منطقه سیستان، جهت رفع مشکلات زندگی، فرار از تنگناهای اقتصادی و کمبودهای خدماتی، مسائل و معضلات عدیده‌ای را در زمینه‌های مختلف برای شهروندان به همراه داشته است. آنچه در این روند حرکتی هدف اصلی پژوهش حاضر می‌باشد، بررسی برخی از چالش‌های ناشی از این جریان در نواحی حاشیه‌ای شهر زابل است. با توجه به اهمیت مسئله، روش‌شناسی تحقیق از نظر هدف، کاربردی و از نظر روش، توصیفی – تحلیلی مبتنی بر پیمایش می‌باشد. جامعه‌ی آماری تحقیق حاضر شهروندان شهر زابل است و حجم نمونه با بهره‌گیری از فرمول کوکران، ۳۸۳ نفر معین گردید. تجزیه‌وتحلیل اطلاعات، با استفاده از نرم‌افزارهای Spss،Expert Choice & Excel انجام پذیرفت. یافته‌های تحقیق حاکی از آن است که وضعیت کیفیت زندگی شهروندان بعد از مهاجرت روستاییان به شهر کاهش ‌یافته است. با توجه به مثبت شدن آماره T در تمام شاخص ها استنتاج می شود مقدار میانگین شاخص‌ها از مقدار حد متوسط بیشتر بوده و سطوح چالش در شاخص‌های مدنظر زیاد و خیلی زیاد می‌باشد. همچنین در تمامی مؤلفه‌ها، دیدگاه زنان و مردان از چالش ها متفاوت بوده است و بیشترین درصد همبستگی )555/0 (r = میان مؤلفه‌ی تحولات رفتاری و سبک زندگی و محدودیت‌های اشتغال در سطح اطمینان۹۵% است. لذا پیشنهاد می شود با برنامه ریزی جهت رفع چالش های مهم در شهر و ایجاد نهادی برای سازمان‌دهی جریان‌های مهاجرتی از این چالش ها کاست. تفاصيل المقالة

چکیده جامعه عشایری ایران، دوره‌ای گذار از سبک زندگی سنتی به سبک زندگی جدید را تجربه می‌کند که این گذار از منظر تغییرات رخ‌داده در سبک زندگی دو نسل قبل و بعد از انقلاب در عشایر طایفه بایاری استان کهگیلویه و بویراحمد قابل توجه می‌باشد. در این تحقیق، وضعیت سبک زندگی ۲۵۸ نفر در دو نسل مختلف از این طایفه با به‌کارگیری تکنیک‌های مصاحبه، مشاهده و پرسشنامه مورد بررسی قرار گرفته است و داده‌های تحقیق از طریق به کارگیری آزمون‌های آماری مناسب و با کمک نرم‌افزار SPSS تجزیه‌وتحلیل گردیده است. نتایج حاصل بیانگر تفاوت معنادار بین دو نسل جامعه عشایری از منظر مؤلفه‌ها و عادتواره‌های سبک زندگی می‌باشد که تا حدی به شکاف نسلی منجر شده است. بیشترین تغییرات در دو مؤلفه‌ی سطح مشارکت و بهداشت بوده است و در ارتباط با به کارگیری لهجه، تفاوت معناداری در بین افراد دو نسل مشاهده نشده است. با توجه به نقش بی‌بدیل عشایر در اقتصاد کشور و بر اساس نتایج تحقیق، ضرورت تدوین و اجرای برنامه‌های متناسب در جهت کنترل تغییرات نسلی جامعه عشایری اجتناب‌ناپذیر خواهد بود. تفاصيل المقالة