این پژوهش به منظور بررسی اثر سرعت باد و ارتفاع پایه آبپاش بر ضریب یکنواختی توزیع آب در شهرستان اهواز انجام شد. آب پاش های مورد استفاده شامل ژاله3، ژاله5 و کمت به ترتیب با دبی 11/2، 4 و 3 مترمکعب بر ساعت و قطر پاشش 30، 40 و 35 متر با ارتفاع های پایه آب پاش 0/1، 4/1، 8/1 و 2/2 متر و تحت سرعت های باد ملایم تا متوسط و شدید بودند که در یک سیستم آبیاری بارانی کلاسیک ثابت با آب پاش متحرک مورد بررسی قرار گرفتند. در دامنه سرعت باد ملایم تا متوسط، با افزایش ارتفاع پایه آب پاش از 100 تا 140 سانتی‌متر، ضریب یکنواختی آب افزایش و از ارتفاع پایه آبپاش 140 تا 220 سانتی‌متر، ضریب یکنواختی کاهش یافت. در سرعت باد شدید با افزایش ارتفاع پایه آبپاش از 100 تا 220 سانتی‎متر، کاهش ضریب یکنواختی آب مشاهده شد. در آرایش 18 × 18 متر، ضریب یکنواختی توزیع آب برای آبپاش ژاله5 بیشترین میزان و برای آبپاش ژاله3 کمترین میزان مشاهده شد. در نهایت، ارتفاع پایه آبپاش 140 سانتی‎متر در سرعت باد ملایم و ارتفاع پایه آبپاش 100 سانتی‎متر در سرعت باد شدید به عنوان مناسب‎ترین ارتفاع پایه آبپاش طرح انتخاب گردیدند. تفاصيل المقالة