هدف از پژوهش حاضر، ارزشیابی کیفیت زندگی شهروندان پیرانشهر بر مبنای تأثیرات بازارچه مرزی تمرچین می باشد. این ارزیابی، میزان تأثیرات بازارچه بر کیفیت زندگی با در نظرگیری نوسان‌هایی است که مرز پیرانشهر بعد از تغیرات متوالی در روند سیاست‌های اقتصادی و سیاسی منطقه ای بین ایران با همسایگان خود (عراق و ترکیه) به خود دیده و نقش های اقتصادی – بازرگانی و نظامی متفاوتی را تجربه کرده که این تغیرات در طول تاریخ متحمل فضای شهری شده است. این پژوهش از بعد هدف، کاربردی و از لحاظ ماهیت و روش، توصیفی تحلیلی می باشد. جمع آوری داده های پژوهش، به صورت پیمایشی با استفاده از تکنیک پرسشنامه و با دو گروه نمونه کارشناسان (8 نفر) و شهروندان (382 نفر) بوده است. جهت تحلیل داده ها نیز از فرآیند تحلیل شبکه (ANP) و نرم افزار SPSS استفاده شده است. نتایج تحقیق نشانگر آن است که رابطه ی معنادار بین دو متغیر پژوهش وجود دارد و تمامی شاخص‌هایی که برای سنجش وضعیت تأثیر بازارچه‌ مرزی بر ارتقاء کیفیت زندگی شهری پیرانشهر به‌کاربرده شده است از سطح معناداری بالای ۹۹٪ برخوردار بوده اند؛ اما تفاوت معنادار سطح آلفای 01/0، بین وضعیت کیفیت زندگی از دید پاسخگویان پیرانشهر، این فرض را که وضعیت شاخص‌های شهری به یک میزان رشد نکرده و تفاوت‌هاییدر این عامل‌ها وجود دارد، را تأیید می‌کند. نتیجه اینکه، مبادلات مرزی و فعالیت‌های اقتصادی در این زمینه، سبب ارتقا کیفیت زندگی در سطح شاخص‌های درآمد و اشتغال، کیفیت محیط مسکونی، بالا بردن ضریب امنیتی، افزایش رفاه و فراغت شده است اما به سبب تحولات جمعیتی و حکمروایی ناپایدار، کاهش تعلقات مکانی و نامناسب بودن زیرساخت‌های ارتباطی و آموزشی را به همراه داشته است. در نهایت تحلیل ناشی از معادلات رگرسیونی نشان می‌دهد که بازارچه‌ مرزی نزدیک به 45 % رفاه شهروندان را تأمین می کند. تفاصيل المقالة

کشور افغانستان در طول تاریخ خود، شاهد جنگ‌ها و درگیرهای متعدد داخلی و خارجی بوده است. این امر خود در روند مهاجرت ساکنین این کشور موثر بوده است. حمله اتحاد جماهیر شوروی سابق به این کشور و سپس شعله‌ور شدن نزاع‌های داخلی بعد از خروج نیروهای شوروی، در تسریع روند مهاجرت آنها به کشورهای همسایه خود به ویزه ایران نقش بسزایی داشته است. هدف از این پژوهش بررسی الگوی فضایی پراکندگی مهاجرین افغانستانی در استان خراسان رضوی و تعداد آنها در طی سال­های مختلف می‌باشد. روش تحقیق این پزوهش توصیفی – تحلیلی می‌باشد. جامعه آماری این پژوهش مهاجرین افغانستانی استان خراسان رضوی در سال 1390 می‌باشد که برابر با 130242 نفر می‌باشد. برای نشان دادن توزیع فضایی مهاجرین افغانستانی در طی دوره‌های مختلف براساس طرح آمایش اتباع خارجی از نرم افزار GIS استفاده گردیده است. نتایج پژوهش بیان­گر وجود یک الگوی پراکندگی خاص مهاجران افغانستانی در استان خراسان رضوی می‌باشد چرا که حدود 98 درصد مهاجران افغانستانی در شهرستان­های مشهد و تربت جام سکونت دارند. همچنین بررسی تعداد مهاجران افغانستانی استان خراسان رضوی طی سال­های 92-1382 نشان دهنده عدم کاهش آنها می‌باشد. علاوه بر مهاجرین دارای مدرک شناسائی معتبر، بر اساس برآورد‌های اداره کل امور اتباع و مهاجرین خارجی استان خراسان رضوی حدود 120000 نفر مهاجر افغانستانی غیرمجاز در این استان ساکن هستند. تفاصيل المقالة