اساس و استمرار جوامع بشری از دیرباز بر شالوده¬ی آموزش و پرورش استوار بوده است و هرچه گردونه¬ی تاریخ به جلو می-رود روز به روز بر اهمیت و نقش اساسی آن افزوده می¬شود. چراکه این نهاد وظیفه¬ی مهم تعلیم و تربیت آدمیان را بدوش می-کشد و ترقی و سعادت جوامع در گرو کارکرد صحیح، سالم و پویای آن است. در میان عوامل و عناصر متعدد و فراوانی که در حوزه آموزش وپرورش دخیل هستند، یقیناً نقش معلم به عنوان محور و مدار علم و دانش و چراغ هدایت از سایرین برجسته تر و اصل تر است، در حقیقت رهبری نسل آینده¬ی هر جامعه¬ای به دست معلمان آن جامعه است. پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه بین کیفیت زندگی، جومدرسه و خودکارآمدی با نقش میانجی شادکامی در معلمان جزیزه خارگ انجام شد. روش پژوهش توصیفی و از نوع همبستگی بود. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه معلمان جزیره خارگ به تعداد 93نفر (71نفر زن،22 نفر مرد) بودند که در سال تحصیلی 98-97 به کار اشتغال داشتند که با توجه به تعداد کم آنها به صورت سرشماری نمونه گیری انجام شد. برای جمع آوری داده¬ها از پرسشنامه کیفیت زندگی شربورن و وار(1992)، پرسشنامه جو مدرسه پاشیاردیس (2000)، مقیاس خودکارآمدی عمومی شوارتزر و جروسلم (1979) و پرسشنامه شادکامی آکسفورد آرجیل و همکاران (1989) استفاده شد. بر اساس نتایج حاصل از تحلیل رگرسیون با روش گام ‌به‌ گام، تمامی متغیر‌های کیفیت زندگی، جو مدرسه و شادکامی نقش معنی داری در پیش بینی خودکارآمدی معلمان دارند. همچنین نتایج تحلیل مسیر نشان داد که مسیرهای کیفیت زندگی به خودکارآمدی و جو مدرسه به خودکارآمدی با میانجی شادکامی معنی‌دار می‌باشد.