هدف این پژوهش بررسی تاثیر درمان حساس‌سازی پنهان با درمان شناختی ـ رفتاری بر میزان قدرت میل و احتمال به مصرف کراک بود. این پژوهش نیمه‌آزمایشی، از تمامی مراجعه‌کنندگان به مراکز درمانی مواد شهرستان اسلامشهر در سال 1389 بود که سوءِ مصرف کراک داشته‌اند به‌عنوان جامعه آماری استفاده کرد. 30 نفر با روش انتخاب در دسترس به‌عنوان نمونه انتخاب و به‌صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه قرار گرفتند (هر گروه 15 نفر). پیش و پس از مداخلات، همۀ مراجعان به پرسشنامۀ مقیاس پیش‌بینی بازگشت RPS (رایت، 2001) پاسخ دادند. گروه آزمایش 12 جلسه تحت درمان شناختی رفتاری به همراه حساس‌سازی پنهان قرار گرفت و گروه گواه فقط درمان شناختی رفتاری را دریافت کرد. برای تجزیه و تحلیل داده‌ها از آزمون کوواریانس استفاده شد. نتایج نشان داد که حساس‌سازی پنهان با درمان شناختی ـ رفتاری در میزان میل به مصرف مؤثر و در احتمال بازگشت به مصرف بی‌تأثیر است (01/0=P ). تفاصيل المقالة

  این پژوهش با هدف مقایسۀ اثربخشی درمان شناختی رفتاری، متادون درمانی و روش درمان ترکیبی بر بهبود افسردگی افراد معتاد تحت درمان انجام گرفت. جامعۀ آماری پژوهش همۀ افراد مراجعه‌کننده به مراکز درمانی دو شهرستان استان تهران در سال 1391 بود. نمونۀ پژوهش 40 آزمودنی (مرد) بود که به شیوۀ نمونه‌گیری هدفمند انتخاب شدند و به‌طور تصادفی در چهار گروه (10 نفر در هر گروه) قرار گرفتند و هر گروه با روش ‌درمانی مورد نظر که شامل درمان شناختی رفتاری، متادون درمانی و درمان ترکیبی بود تحت درمان قرار گرفتند، ولی گروه گواه هیچ‌گونه مداخله‌ای دریافت نکردند. پیش و پس از دوازده هفته درمان، همۀ شرکت‌کنندگان با پرسشنامۀ افسردگی بک (بک،2000) و مصاحبۀ بالینی مورد آزمون قرار گرفتند. داده‌ها با روش تحلیل کوواریانس تجزیه و تحلیل گردید. نتایج نشان داد که هر سه شیوۀ درمان‌شناختی رفتاری، متادون درمانی و درمان ترکیبی، در مقایسه با گروه گواه، در بهبود افسردگی مؤثر بوده‌اند ( 001/0 > P ) . همچنین نتایج نشان داد که بین اثربخشی متادون درمانی و روش ترکیبی بر میزان افسردگی تفاوت معنی‌داری وجود ندارد. بنابراین هر دو شیوۀ درمانی بر میزان افسردگی مؤثر واقع می‌شوند. تفاصيل المقالة

تفاصيل المقالة