در پژوهش های انجام شده در زمینه پیش بینی بحران مالی و ورشکستگی، هدف و تأکید اصلی، ارائه مدل های مناسب و دقیق برای پیش بینی ورشکستگی بوده و کمتر به انتخاب متغیرهای پیش بین و روش های مناسب آن پرداخته شده است. بنابراین، پژوهش حاضر به بررسی و مقایسه سودمندی روش های مختلف انتخاب متغیرهای پیش بین درپیش بینی بحران مالی شرکت‌های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران می پردازد. در این راستا، عملکرد روش های انتخاب متغیر، شامل آزمون t، تحلیل ممیزی گام به گام، تحلیل عاملی، ریلیف، مبتنی بر روکشی و مبتنی بر بردارهای پشتیبان، بررسی و با هم مقایسه می شود. طبقه بندی کننده های استفاده شده نیز شامل شبکه های عصبی مصنوعی، ماشین بردار پشتیبان و آدابوست (بوستینگ) می باشد. به طور کلی، یافته های پژوهش حاکی از سودمندی استفاده از روش های انتخاب متغیر نسبت به عدم استفاده از این روش ها در پیش بینی بحران مالی و همچنین وجود تفاوت معنادار بین میزان سودمندی این روش‌هاست. به عبارت دیگر، در صورت استفاده از روش های انتخاب متغیرهای پیش بین، میانگین دقت افزایش و خطای نوع اول و دوم کاهش می یابد. افزون بر این، یافته های پژوهش حاکی از برتری روش انتخاب متغیر مبتنی بر روکشی نسبت به سایر روش‌های انتخاب متغیرهای پیش بین است. تفاصيل المقالة