هدف مطالعه حاضر؛ بررسی تأثیر ریسک اعتباری بر نرخ نقدینگی و مدیریت سود بانک‌ها بوده است. در این پژوهش؛ جامعه آماری شامل تمامی بانک‌های پذیرفته‌شده در بازار اوراق بهادار تهران در خلال سال‌های 1390 الی 1395 که به‌صورت سالانه از صورت‌های مالی بانک‎ها گرداوری، استخراج و موردبررسی قرارگرفته است و با توجه به محدودیت تعداد نمونه، اطلاعات کلیه بانک‌های پذیرفته در بهابازار در سال‌های موردتحقیق که اطلاعات آنان در دسترس بود به‌صورت تمام شماری که 9 بانک است، بوده است. مقاله حاضر، ازنظر هدف کاربردی است و با توجه به انتخاب مجموعه بانک‌های بهابازار، این مطالعه از روش رگرسیون هیئت‌رئیسه انجام خواهد شد. تحقیق حاضر با دو فرضیه تدوین‌شده است، که در این راستا در اجرای اولیه مدل نخست با استفاده از آماره‌های چاو و یاسمن نوع مدل مناسب برازش رگرسیون (داده‌های تلفیقی یا هیئت‌رئیسه با اثرات ثابت و تصادفی) تعیین‌شده و با استفاده از آماره‌های همچون؛ نوین این و چو پایایی متغیرها بررسی‌شده است، سپس در اجرای ثانویه مدل فروض کلاسیک رگرسیون شامل نرمال بودن توزیع متغیرها، استقلال توزیع خطاها، نرمال بودن توزیع خطاها، ناهمسانی واریانس‌ها و هم خطی میان متغیرهای مستقل و کنترلی توسط نرم‌افزارهای Eviews و Stata بررسی‌شده است و درنهایت نتایج تحقیق نشان می‌دهد که ریسک اعتباری بر نرخ نقدینگی و همچنین بر مدیریت سود تأثیر معنادار دارد. اﯾﻦ ﻧﺘﯿﺠﻪ ﺑﯿﺎﻧﮕﺮ آن اﺳﺖ ﮐﻪ ﺗﻮاﻧﺎﯾﯽ بانک‌های ﻣﻨﺘﺨﺐ در ﺟﺬب سپرده‌ها، ﻣﻨﺎﺑﻊ ﻻزم ﺑﺮای اﻋﻄﺎی ﺗﺴﻬﯿﻼت، ﺧﺮﯾﺪ داراﯾﯽ‌ﻫﺎی ﺛﺎﺑﺖ و.. را در اﺧﺘﯿﺎر آن‌ها ﻗﺮار ﻣﯽ‌دﻫﺪ و ازاین‌جهت ﻣﻨﺘﺞ ﺑﻪ اﻓﺰاﯾﺶ نقدینگی و همچنین مدیریت در سود ﻣﯽ‌ﮔﺮدد. تفاصيل المقالة