حکمت از نظر آموزه¬های وحیانی، نوعی علم وآگاهی به حقایق است؛ازاین¬رومیان علم وحکمت پیوندی عمیق در معنا وجودداردکه دین در معرّفی آن کوشیده است، تاانسان،طبق نقشۀارائه شده، بادوری ازگناه و انقطاع ازمخلوقات خدا به رؤیت قلبیِ اوقبل ازقیامت نائل آید.این مقاله،باارائۀتعریفی ازرؤیت قلبیکه ازآن نظریّۀتجسیم برنیاید، سعی درنشان دادن امکان دستیابی به حکمت برای همۀانسانها در طول زندگی دارد؛ نتیجۀرؤیت قلبی، معرفت خداست که سرآمدعلوم است. تفاصيل المقالة