هدف این پژوهش مدل‌بندی و تعیین اولویت‌های موثر بر معیارهای چولگی منفی بازده سهام و سیگمای حداکثری خطر سقوط قیمت سهام در بورس اوراق بهادار تهران با رویکرد داده‌های تابلویی در شرکت‌های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران است. برای این منظور اطلاعات صورتهای مالی 119 شرکت در دوره‌ زمانی 1396-1390 گردآوری شده است. برای آزمون فرضیه‌ها از رگرسیون چند‌متغیره با داده‌های تابلویی استفاده شده است. یافتههای حاصل از پژوهش نشان میدهد که سررسید بدهی، محافظه کاری، ارتباطات سیاسی، محدودیت مالی، نقدشوندگی سهام، راهبرد تجاری و مالکیت نهادی از عوامل موثر بر مخاطره سقوط قیمت سهام با اولویت تأثیرگذاری هستند.یافتههای حاصل از پژوهش نشان میدهد که سررسید بدهی، محافظه کاری، ارتباطات سیاسی، محدودیت مالی، نقدشوندگی سهام، راهبرد تجاری و مالکیت نهادی از عوامل موثر بر مخاطره سقوط قیمت سهام با اولویت تأثیرگذاری هستند. تفاصيل المقالة

هدف این پژوهش مدل‌بندی و تعیین اولویت‌های موثر بر معیارهای نوسان پایین به بالا و دوره سقوط قیمت سهام در بورس اوراق بهادار تهران با رویکرد پانل دیتا در شرکت‌های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران است. برای این منظور اطلاعات صورتهای مالی 119 شرکت در دوره‌ زمانی 1396-1390 گردآوری شده است. برای آزمون فرضیه‌ها از رگرسیون چند‌متغیره با داده‌های تابلویی استفاده شده است. یافتههای حاصل از پژوهش نشان میدهد که سررسید بدهی، محافظه‌کاری، ارتباطات سیاسی، محدودیت مالی، نقدشوندگی سهام، راهبرد تجاری، مالکیت نهادی، بیش ارزشگذاری، عدم شفافیت مالی از عوامل موثر بر مخاطره سقوط قیمت سهام با اولویت تأثیرگذاری هستند.هدف این پژوهش مدل‌بندی و تعیین اولویت‌های موثر بر معیارهای نوسان پایین به بالا و دوره سقوط قیمت سهام در بورس اوراق بهادار تهران با رویکرد پانل دیتا در شرکت‌های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران است. برای این منظور اطلاعات صورتهای مالی 119 شرکت در دوره‌ زمانی 1396-1390 گردآوری شده است. برای آزمون فرضیه‌ها از رگرسیون چند‌متغیره با داده‌های تابلویی استفاده شده است. یافتههای حاصل از پژوهش نشان میدهد که سررسید بدهی، محافظه‌کاری، ارتباطات سیاسی، محدودیت مالی، نقدشوندگی سهام، راهبرد تجاری، مالکیت نهادی، بیش ارزشگذاری، عدم شفافیت مالی از عوامل موثر بر مخاطره سقوط قیمت سهام با اولویت تأثیرگذاری هستند. تفاصيل المقالة

چکیدههدف این مطالعه برآورد معیار جدیدی از نااطمینانی کل بورس اوراق بهادار تهران و بررسی نقش متغیرهای کلان اقتصادی روی این نااطمینانی می‌باشد. در این مطالعه، ابتدا از طریق فیلترینگ ریسک، با رویکرد استفاده از مدل عاملی‌ پویای تعمیم یافته (GDFM)، جزء ویژه 25 سری زمانی از شاخص‌های اصلی بورس تهران در بازه 10 ساله را شناسایی نمودیم. در ادامه نوسانات شرطی جزء ویژه باقیمانده سریهای زمانی تحت مطالعه را از طریق مدل تلاطم تصادفی (SV) برآورد کرده و با استفاده از میانگین‌گیری نوسانات شرطی شبیه سازی شده توسط رویکرد زنجیره مارکوف-مونت کارلو (MCMC) به یک نااطمینانی کل برای بورس اوراق بهادار تهران رسیدیم. نتایج استفاده از الگوی ARDL نشان داد نااطمینانی بورس تهران به متغیرهای مستقل پژوهش شامل نرخ تورم، نرخ سود واقعی بانک‌ها، نرخ ارز آزاد، حجم نقدینگی، درآمد مالیاتی و قیمت نفت واکنش نشان می‌دهد، اما بین نرخ بیکاری و نااطمینانی بورس رابطه معنی‌داری وجود ندارد. تفاصيل المقالة