چکیده مکان‌گزینی مناسب تأسیسات و تجهیزات شهری نیازمند تجزیه و تحلیل همه جانبه معیارهای دخیل در امر مسائل شهری می‌باشد. پارکینگ‌های شهری یکی از اجزای تجهیزات شهری بوده که مکان‌یابی مناسب آنها مستلزم در نظر گرفتن پارامترهای متعددی است که استفاده هرچه بیشتر از قابلیت های GIS و فنون تحلیل چند معیاری را ممکن می‌سازد. در همین راستا در تحقیق حاضر سعی شده است با انتخاب شهر اردبیل به عنوان مطالعه موردی، ترکیب مناسبی از معیارهای مطرح در مکان‌گزینی پارکینگ‌های طبقاتی فهرست شده و در چهار‌چوب مدل TOPSIS به کار گرفته شود. خروجی حاصل از استفاده مدل، به استخراج مکان های اولویت‌دار برای انتخاب مکان بهینه پارکینگ‌‌های طبقاتی منجر شده است. بررسی حاضر حاکی از آن است که مکان های اولویت‌دار معرفی شده، حاصل شرایط مطلوب به لحاظ سرجمع معیارهای مطرح در مکان‌گزینی پارکینگ‌های طبقاتی می‌باشد. این نتیجه در واقع مؤیدی بر قابلیت‌های مدل بکار گرفته شده در ارائه الگوی مناسب مکان‌یابی پارکینگ‌‌های طبقاتی محسوب می شود. تفاصيل المقالة

تفاصيل المقالة

تفاصيل المقالة

نقش شهرهای میانه اندام در توسعه یکپارچه ناحیه ای چشمگیر است. این شهرها به عنوان مراکز ارایه خدمات به نقاط سکونتگاهی کوچک تر و مراکز توزیع کالاها و خدمات ، نقش مهمی در روندهای اقتصادی بازی می کنند. هدف از این مقاله، بررسی نقش و کارکرد شهرهای میانی در نظام شهری و توسعه منطقه ای استان آذریجان شرقی است. روش تحقیق از نوع توصیفی و تحلیلی است که در آن از مدل های کمی و نرم افزار رایانه ای Excel استفاده شده است. استان آذربایجان شرقی دارای پنج شهر میانی(50- 200 هزار نفر جمعیت) به نام های مراغه، مرند، میانه، اهر و بناب است که 46/21 درصد از جمعیت شهری استان را شامل می شوند. نتایج مدل های جمعیتی نشان می دهد که شهرهای میانی از انعطاف پذیری، جذب جمعیت و مهاجرپذیری برخوردار بوده است، و بدون در نظر گرفتن کارکرد جمعیتی آن در نظام شهری استان عدم تعادل بیشتر می شود. به لحاظ اقتصادی بخش کشاورزی در اکثرا شهرهای میانی به عنوان بخش پایه ای و بخش های صنعت و خدمات به عنوان بخش غیرپایه ای است. این شهرها در نظام شهری استان به لحاظ جمعیتی و اقتصادی تاثیرات مثبتی داشته اند. آنچه که عملکرد این شهرها را در نظام شهری و توسعه منطقه ای کم رنگ نموده است، وجود خلاء سکونتگاهی در نظام سلسله مراتبی شهری استان در گروههای جمعیت( 250-500 هزار نفر) و ( 500 هزار الی 1میلیون نفر) در سلسله مراتبی شهری و تمرکز شدید امکانات در کلانشهر تبریز بوده است. تفاصيل المقالة