مایعات یونی غیر فرار، غیر سمـّی و اشتعالناپذیر با پایداری شیمیایی و گرمایی بالایی می‌باشند. از این رو می‌توان آنها را به عنوان جاذب در سیکل تبرید جذبی پیشنهاد کرد. مدل‌سازی عملکرد سیکل مستلزم مشخص بودن خواص ترمودینامیکی است. از یک مدل ترمودینامیکی برای سیکل تبرید جذبی تک- اثره که مایع یونی بعنوان جاذب در آن بکار گرفته شده است استفاده می‌شود. به کمک معادله حالت خواص ترمودینامیکی مخلوط مبرد – جاذب (محلول) مشخص می‌شود. نتایج بدست آمده برای جاذب [hmim][〖Tf〗_2 N] ،[emim][〖Tf〗_2 N] و [hmim][〖BF〗_4] با مبرد R134a با ضریب عملکرد جفت سیالهای عامل دیگر مقایسه شده است. هرچند ضریب عملکرد بدست آمده از مدل‌سازی مایعات یونی فوق نسبت به سیکل‌های مرسوم همچون LiBr-Water و Water-NH_3 کمتر است اما مشخصههای ایده‌آل مایعات یونی همچون فشار بخار ناچیز، نداشتن مضرات زیست محیطی، خورندگی ناچیز، اشتعال ناپذیری موجب می‌شود تا همواره ضرورت توسعه تحقیقات بمنظور تعیین مایع یونی و مبرد مناسبتر وجود داشته باشد. تفاصيل المقالة