سلنیوم یک ماده معدنی کمیاب و ضروری برای سلامت طیور و نیز یکی از بیوکاتالیزورها و اجزای پر‌شمار عملکرد آنزیم‌هاست که جهت بهبود عملکرد سیستم ایمنی، سلامتی و عملکرد تولیدی لازم است. مطالعه حاضر به منظور بررسی قابلیت مهار آفلاتوکسین B1 توسط دو منبع مختلف سلنیومی و مقایسه اثر نانو سلنیوم و سلنیت ‌سدیم بر ایمنی هومورال بلدرچین ها انجام گردید. تعداد 240 قطعه جوجه بلدرچین در شش گروه آزمایشی شامل 1- کنترل، بدون آفلاتوکسینB1 و بدون نانو سلنیوم و سلنیت سدیم، 2- باppm1 آفلاتوکسینB1 و بدون نانو سلنیوم و سلنیت سدیم، 3- ppm1 آفلاتوکسین B1با ppm3/0 نانو سلنیوم، 4- ppm 1 آفلاتوکسین B1 با ppm3/0 سلنیت سدیم، 5- ppm 1 آفلاتوکسین B1با ppm6/0 نانو سلنیوم، 6- ppm 1 آفلاتوکسین B1 با ppm6/0 سلنیت سدیم، و در قالب طرح بلوک های کاملاً تصادفی در 4 تکرار و هر تکرار شامل 10 قطعه جوجه اختصاص یافتند. به منظور بررسی پاسخ ایمنی هومورال 2/0 میلی لیتر سوسپانسیون گلبول قرمز گوسفند در 35 روزگی به عضله سینه بلدرچین تزریق و یک هفته بعد از تزریق خون گیری انجام شد. واکسن نیوکاسل در 28 روزگی تزریق و دو هفته بعد تیتر آنتی بادی تعیین شد. بالاترین میزان تیتر آنتی بادی علیه سوسپانسیون گلبول قرمز گوسفند (SRBC) مربوط به گروه دریافت کننده ppm 6/0نانوسلنیوم بود (01/0p<). نتایج نشان داد ‌که نانو سلنیوم در مقایسه با سلنیت سدیم منجر به بهبود سیستم ایمنی هومورال و پارامتر های بیوشیمیایی سرم می شود. تفاصيل المقالة

این مطالعه به بررسی تأثیر تغییرات فصلی بر تنوع قارچ‌های اندوفیت بر روی شاخ و برگ درختان Grevillea robusta در امتداد بزرگراه‌ها در هاواسا، اتیوپی می‌پردازد. با 765 جدایه قارچی که به 73 مورفوتاکسای متمایز طبقه بندی شدند، 41/90٪ در هشت جنس شناخته شده شناسایی گردیدند، و 58/9٪ ناشناس باقی ماندند. شایان ذکر است، Phoma و Pestalotiopsis به عنوان متنوع‌ترین جنس‌ها ظاهر شدند که به ترتیب 13 و 11 مورفوتاکسا را نشان دادند. در حالی که Alternaria و Xylaria تنوع کمتری را با 3 و 2 morphotaxa نشان دادند. این تحقیق تعداد و تنوع قارچ‌ها را در درختانی که در محیط‌های آلوده‌تر قرار داشتند، برگ‌های نمونه‌برداری شده در فصول خشک، آنهایی که علائم بیماری را بروز نمودند، بخش‌های پایین برگ و نمونه‌های میانی را نشان داد. این یافته‌ها بر مجموعه‌ای غنی از قارچ‌های اندوفیت مرتبط با برگ‌های Grevillea robusta در مزارع کنار جاده‌ای در هاواسا تأکید می‌کند و نیاز به کاوش بیشتر در پویایی این جامعه قارچی است. درک نقش محوری این قارچ‌های اندوفیت در سلامت درختان، انعطاف‌پذیری اکوسیستم و کاربردهای بالقوه در کشاورزی، جنگل‌داری و بیوتکنولوژی ضروری است. تفاصيل المقالة

This investigation was conducted to determine the chemical composition and nutritional value of five dominant plant species in the vegetative stage, namely Artemisia herba-alba, Acer monspessulanum, Amygdalus lycioides, Amygdalus scoparia, and Atriplex leucoclada, in the pastures of Rustaq and Fedami areas, Darab in April, 2020. After collecting samples, the chemical compositions of plants including Dry Matter (DM), Organic Matter (OM), Crude Protein (CP), Ether Extract (EE), Ash, Neutral Detergent Fiber (NDF), and Acid Detergent Fiber (ADF) were determined according to the standard methods. Three 12-month-old Sistani bulls weighing 277±27 kg were used for the degradation test. The CP value ranged from 5.30 (Amygdalus scoparia) to 11.72% (Atriplex leucoclada) while NDF value ranged from 52.62 (Amygdalus lycioides) to 69.05% (Amygdalus scoparia) (P <0.01). After 96 hours of incubation, the highest and lowest gas productions with values of 54.83 and 38.66 (ml/200 mg DM) were related to Amygdalus lycioides and Amygdalus scoparia, respectively. The higher values of gas production were due to lower values of ADF (38.66%) and NDF (52.62%) in Amygdalus lycioides. The highest amounts of Ca (0.28%), P (0.15%), and Mg (0.12%) were recorded inAtriplex leucoclada. Through the gas production technique, the range of organic matter digestibility (OMD), digestible organic matter in dry matter (DOMD) and metabolisable energy (ME) were varied from 36.67 to 53.27%, 34.67 to 49.11%, and 5.57 to 8.08 (MJ/kg), respectively. The highest values of OMD (53.28%), DOMD (49.11%), and ME (8.08 MJ/kg) were recorded in Amygdalus lycioides, which were significantly higher than other studied plants (P<0.01). The nutritional value of Amygdalus lycioides, Atriplex leucoclada, Acer monspessulanum, and Artemisia herba-alba, respectively, were acceptable based on their composition and digestibility. The results of this experiment showed that range plants can meet a part of the livestock nutritional requirements. تفاصيل المقالة

به منظور بررسی تأثیر نانو سلنیوم و سلنیت سدیم بر عملکرد، خصوصیات لاشه و برخی فاکتور های بیوشیمیایی خون بلدرچین های تحت تنش گرمایی تحقیقی انجام شد. در این پژوهش از 300 قطعه جوجه بلدرچین ژاپنی استفاده و جوجه ها تا 21 روزگی در شرایط یکسان پرورش یافتند. آزمایش در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با استفاده از 3 تیمار و 5 تکرار و هر تکرار شامل 20 قطعه جوجه، به انجام رسید. پرندگان در سه گروه، شاهد (1) از جیره پایه (بدون استفاده از مکمل سلنیوم) و گروه های آزمایشی 2 و 3 به ترتیب از جیره پایه به همراه 2/0میلی گرم در کیلوگرم نانو سلنیوم و جیره پایه به همراه 2/0 میلی گرم در کیلوگرم سلنیت سدیم استفاده نمودند. جوجه ها روزانه به مدت 8 ساعت در دمای o C5/0±34 قرار گرفتند. نتایج نشان داد که افزایش وزن و مصرف غذای جوجه های تغذیه شده با جیره های حاوی نانو سلنیوم نسبت به دو گروه دیگر معنی دار بود (05/0p <) و بین ضریب تبدیل غذایی گروه های مختلف، اختلاف معنی داری مشاهده نگردید (05/0p>). استفاده از تیمار های مختلف تأثیری بر اجزای لاشه نداشت (05/0p>). نتایج این تحقیق نشان داد که فعالیت آنزیم های گلوتاتیون پر اکسیداز و سوپر اکسید دیسموتاز در گروه آزمایشی 2 با استفاده کننده از منابع سلنیومی به طور معنی داری نسبت به گروه کنترل افزایش یافت )05/0 (p . از یافته های این تحقیق مشخص شد که نانوسلنیوم می تواند جایگزین مناسب تری برای سلنیت سدیم باشد. تفاصيل المقالة