مقدمه: شرکت‌های داروسازی به عنوان شرکت‌هایی راهبردی با ماهیت رقابت‌پذیری از سهمی قابل توجه در مزیت رقابتی کشور برخوردار هستند. بنابراین مسئله رقابت‌پذیری در چنین شرکت‌هایی در عصر حاضر به موضوعی مهم و چالشی تبدیل شده است. در محیط‌های پیچیده رقابتی، تنها سازمان‌هایی می‌توانند به رقابت‌پذیری خود ادامه دهند که عملکرد خود را در توانمندی‌های نوآوری فناورانه تقویت نمایند. توانمندی‌های نوآوری فناورانه نیز از داده‌ها و اطلاعات جدید و بروز در حوزه فناوری بهره می‌برد که خود نیازمند هوشمندی فناوری می‌باشد. از این‌رو در این پژوهش به دنبال ارزیابی اثرات هوشمندی فناوری بر کارایی توانمندی‌های نوآوری فناورانه و رقابت‌پذیری شرکت‌های داروسازی می‌باشیم. روش پژوهش: این پژوهش از نظر هدف، کاربردی و از نوع توصیفی- تحلیلی است و برای جمع‌آوری اطلاعات از روش کتابخانه‌ای و میدانی استفاده شده است. داده‌های این پژوهش از 55 شرکت فعال در صنعت داروسازی استخراج گردیده و به کمک روش تحلیل پوششی داده‌های شبکه‌ای به تجزیه و تحلیل آنها پرداخته شده و کارایی شرکت‌های مورد نظر، با و بدون هوشمندی فناوری ارزیابی شده است. یافته‌ها: در این پژوهش مشخص شد که بکارگیری هوشمندی فناوری بر کارایی توانمندی‌های نوآوری فناورانه و رقابت‌پذیری این شرکت‌ها تأثیری مثبت داشته و در اغلب موارد کارایی آن‌ها را را افزایش داده است. این پژوهش نشان داد که قبل از بکارگیری هوشمندی فناوری، تنها 54/34 درصد از شرکت‌ها تحت بررسی نمره کارآیی کامل را کسب کردند. نتیجه‌گیری: رویکرد این پژوهش، بررسی نقش هوشمندی فناوری بود که مورد بررسی و مقایسه قرار گرفت. نتایج نشان می‌دهند که این نقش معنادار بوده و نقش مؤثر هوشمندی فناوری بر کارایی توانمندی‌های نوآوری فناورانه و رقابت‌پذیری را به اثبات می‌رساند. تفاصيل المقالة