یکی از نهاد‌های مهمی که در عصر جهانی شدن منجر به تحولات زیادی شده است آموزش عالی می‌باشد. تحولات و پیشرفت سریع فناوری و همینطور ارتباطات سریع منجر به‌ایجاد مفاهیم و امکانات جدید در حوزه‌های مختلف آموزش عالی شده است. دانشگاه‌های ما هم با مواجهه با این تغییر و تحولات دچار چالش‌های متعددی شده‌اند. بر این اساس، در این پژوهش به منظور ارائه مدل ارتقای شایستگی حرفه‌ای مدیران گروه‌های علمی دانشگاه آزاد اسلامی به روش کیفی، با استفاده از تحلیل محتوای استقرایی؛ با شناسایی 651 کد مفهوم، کدگذاری و دسته بندی آنها در سه مرحله نهایتا 186 شاخص اصلی؛ در شش بعد و 39 مولفه، تبیین و در ادامه با استفاده از تکنیک دلفی سه مرحله‌ای در بین 32 نفر از خبرگان علمی و اجرایی، این شاخص‌ها مورد جرح و تعدیل قرار گرفت. نهایتا مدل ارتقای شایستگی حرفه‌ای مدیران گروه‌های علمی دانشگاه آزاد اسلامی در شش بعد اخلاق حرفه‌ای، صلاحیت (اعتبار) حرفه‌ای، ویژگی‌های شخصیتی حرفه‌ای، دانش حرفه‌ای (تدریس اثربخش)، ارتباطات حرفه‌ای ارائه شد. تفاصيل المقالة

این تحقیق از نظر هدف، کاربردی و از نظر روش ، تلفیقی از نوع روش های کیفی و کمی می باشد. در مرحله اول از روش کیفی تحلیل محتوا (قیاسی) جهت جمع آوری اطلاعات استفاده شده است، جامعه آماری در این مرحله حدوداً 80 منبع در حوزه شایستگی های حرفه ای مدرسان دانشگاه می باشد که به صورت هدفمندانتخاب شده است. در این تحقیق تعداد 28 نفر از خبرگان و اعضای هیئت علمی دانشگاه های تهران (تمام وقت و حق التدریس) در رشته های مدیریت آموزشی و آموزش عالی به عنوان نمونه آماری با استفاده از روش نمونه گیری هدفدار از نوع گلوله برفی جهت تعیین روایی مرحله کیفی در نظر گرفته شدند. در پایان مرحله اول مدل کیفی شایستگی های حرفه ای مدرسان دانشگاه علمی کاربردی کشور در نه بعد شایستگی‌های دانش تخصصی ، شایستگی‌های تدریس ، شایستگی‌های توانایی‌های حرفه‌ای ، شایستگی‌های مهارت‌های حرفه‌ای ، شایستگی‌های نگرش حرفه‌ای ، شایستگی‌های اجتماعی ، شایستگی‌های فرهنگی ، شایستگی‌های دانش سازمانی و شایستگی‌های ارتباطی ارائه شد. در مرحله دوم تحقیق، جامعه آماری اعضای هیئت علمی رشته های مدیریت آموزشی و آموزش عالی و دانش آموختگان دانشگاه علمی کاربردی کشور می باشند، که حدودا 3400 نفر می باشند. حجم نمونه بر اساس فرمول کوکران 384 نفر برآورد شد و پس از گردآوری داده‌ها، تجزیه و تحلیل آماری داده های پژوهش در دو سطح توصیفی با استفاده از شاخص های آماری(نظیر فراوانی، درصد و میانگین) و سطح استنباطی تحلیل عاملی تاٌییدی، با استفاده از Spss 22 وLisrel8.54 و Excel صورت گرفت. تفاصيل المقالة

پژوهش حاضر با هدف شناسایی عوامل مؤثر بر ارتقاء زنان در سِمَت‌های مدیریتی در آموزش و پرورش شهر تهران انجام گرفت. در این تحقیق از روش پژوهش آمیخته اکتشافی استفاده شد. در مرحله‌ی نخست به روش پدیدارشناسی عوامل موثر در ارتقاء زنان به سِمَت‌های مدیریتی شناسایی شد و سپس به روش تحلیل سلسله مراتبی، شاخص‌های شناسایی شده، اولویت‌بندی شدند. جامعه آماری پژوهش را کلیه مدیران زن در سطوح مدیریتی میانی و عالی مناطق آموزش و پرورش شهر تهران تشکیل می‌دهدکه درپژوهش حاضر نمونه شامل 16 نفر از این مدیران است که به روش نمونه‌گیری گلوله برفی انتخاب شدند. نتایج نشان داد که دو عامل فردی و سازمانی دراین ارتقاء نقش دارند. نتایج تحلیل سلسه مراتبی نشان داد که از بین عوامل فردی، عامل مسئولیت‌پذیری و از بین عوامل سازمانی، عامل توسعه حرفه‌ای زنان بالاترین اولویت را دارند. با توجه به این نتایج‌ می‌توان انتظار داشت در صورتی که زنان از توانایی-های لازم فردی و حرفه‌ای برخوردارباشند و سازمان نیز تمهیدات لازم را برای رشد آنان مهیا نماید، رشد و ارتقاء آنان در سِمت‌های مدیریتی بیش از پیش نمایان شود. تفاصيل المقالة

هدف پژوهش حاضر بررسی ارتباط حمایت اولیا با پیشرفت تحصیلی دانش‌آموزان با میانجی‌گری درگیری تحصیلی دانش‌آموز (عاطفی، شناختی، رفتاری) در مدارس ابتدایی دوره دوم منطقه دو تهران است. روش تحقیق، پیمایشی توصیفی و گردآوری داده ها از طریق پرسشنامه بوده است. جامعه آماری شامل دانش‌آموزان مدارس ابتدایی منطقه دو تهران در سال تحصیلی ۱۴۰۱ به تعداد ۱۱۰۶۲ نفر بود. تعداد ۳۹۶ نفر دانش‌آموز با استفاده از روش نمونه‌گیری تصادفی چند مرحله‌ای انتخاب شدند. ضریب همبستگی 0.367 همبستگی متوسط بین متغیرهای درگیری تحصیلی، حمایت اولیاء و پیشرفت تحصیلی را نشان داد. شاخص نیکویی برازش مدل 0.41 (GOF) ، نشانگر برازش قوی مدل بود . نتایج نشانگر همبستگی بین موُلفه‌های حمایت والدین و درگیری تحصیلی (β=0.031,p=0.000)، موُلفه‌های حمایت والدین و پیشرفت تحصیلی (بدون متغیر میانجی) (β=0.287,p=0.000) و بین موُلفه‌های درگیری تحصیلی با پیشرفت تحصیلی (β=0.420,p=0.000) بود. بعد از ورود متغیر میانجی درگیری تحصیلی رابطه حمایت والدین با پیشرفت تحصیلی دانش‌آموز (β=0.003,p=0.976) معنادار نشد. بنابراین درگیری تحصیلی به‌طور کامل رابطه بین حمایت اولیا و پیشرفت تحصیلی را میانجی‌گری می‌کند. تفاصيل المقالة