یکی از مهم ترین حوزه های کلیدی در زنجیره تأمین، مدیریت و کنترل فعالیت‌هایى نظیر تهیه مواد، برنامه ریزى تولید و کنترل موجودى و عرضه کالاست. با برنامه ریزی هایی که در این حوزه انجام می گیرد، می توان مشخص نمود از هر محصول چه تعداد و چه زمانی تولید کرد. تولیدکنندگان برای تولید محصولات اولویت هایی را مدنظر دارند که می تواند بر اساس ظرفیت خطوط، میزان منابع انسانی و... تعیین شود. علاوه بر این اولویت هایی نیز بر اساس خرید محصولات مختلف مدنظر مشتریان می باشد. در نتیجه تعیین میزان تولید هر محصول با توجه به اولویت مد نظر مشتری و ظرفیت خطوط از اهمیت خاصی برخوردار می باشد. از سوی دیگر به دلیل ماهیت غیرقطعی داده ها در دنیای واقعی تولید، رویکرد منطق فازی در مورد ظرفیت، زمان پردازش و سود قابل استفاده است. لذا در این مقاله سعی شده است با استفاده از تئوری محدودیت های اصلاح شده فازی و اولویت های مدنظر مشتریان، ترکیب تولیدی مشخص شود که به کمک آن، تعادلی میان اولویت های تولیدکننده و مشتریان برقرار گردد. روش پیشنهادی به کمک مثال عددی مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج نشان دهنده کارایی این روش در مسائل دنیای واقعی می باشد. تفاصيل المقالة