در حال حاضر لزوم تخصّصی تر کردن کسب و کارها بر حسب اقتضای بازار و نیز گرایش مشتریان به کالاها و خدمات سفارشی شده، سازمان ها را ناگزیر از یافتن هم پیمان های استراتژیک و تشکیل زنجیره های تأمین متّحد نموده است. در این شرایط انتخاب تأمین کنندگان همسو با اهداف بلندمدّت و استراتژی های سازمان نه تنها باعث افزایش کارایی می شود، بلکه با اثربخش کردن فعّالیت ها، در بهره ورتر شدن سازمان ها نیز مؤثّر واقع خواهد شد. در این پژوهش موضوع انتخاب استراتژیک تأمین کنندگان با لحاظ کردن وابستگی های داخلی داده ها مورد بحث واقع شده و ساختاری یکپارچه برای تعیین مناسب استراتژی های کسب و کار و ترجمۀ آن ها به شاخص هایی کاربردی برای ارزیابی تأمین کنندگان، ایجاد شده است. این ساختار در چارچوبی مبتنی بر تحلیل پوششی داده ها، ترکیب روشی تنظیم شده از تحلیل عاملی را با تکنیک های تصمیم گیری چندشاخصه برای ارزیابی گزینه های تصمیم به کار می گیرد، گزینه هایی که به دلیل کم تعداد بودن، مناسب ارزیابی با رویکردهای کلاسیک تحلیل پوششی داده ها نیستند. ساختار مورد بحث در مطالعه‌ای کاربردی در صنایع غذایی ایران پیاده سازی شده است و نتایج آن با استفاده از آزمون آماری ناپارامتری در مقایسه با مدلی گسترش یافته از تحلیل پوششی داده ها مورد اعتبارسنجی قرار گرفته است. تفاصيل المقالة