سلامت از طریق افزایش توان نیروی انسانی ملی بر رشد اقتصادی تأثیر مهمی دارد. ارتقای سلامت، انسان‎های سالم‎تر و مولد تری به بار می‎آورد. از این رو یکی از مسائل مهمی که دولت ها با آن رو به رو هستند، سهم مخارج سلامتیِ تخصیص یافته به بخش بهداشت است. در مقاله حاضر، با استفاده از روش داده های تابلویی به بررسی تأثیر مخارج بهداشتی دولت بر رشد اقتصادی کشورهای منتخب منطقه منا (شامل ایران، الجزایر، فلسطین، اردن، لبنان، قبرس، مصر، مراکش و ترکیه) در بازه زمانی سال های 1995 تا 2014 پرداخته شده است. نتایج حاکی از آن است که یک درصد افزایش در هر یک از متغیرهای مخارج بهداشتی دولت، امید به زندگی و تشکیل سرمایه ثابت ناخالص، به ترتیب باعث افزایش 02/0، 02/0 و 31/0 درصد در رشد اقتصادی این کشورها شده است. همچنین، یک درصد افزایش در متغیر نرخ رشد جمعیت، رشد اقتصادی آنها را 01/0 درصد کاهش داده است. بنابراین، با توجه به تأثیر مثبت مخارج بهداشتی دولت بر رشد اقتصادی، پیشنهاد می‎شود که برنامه ریزان اقتصادی در کشورهای منطقه منا، مخارج بهداشتی را به جای هزینه یک نوع سرمایه‎گذاری تلقی کرده است. به علاوه، آنها می توانند با اتخاذ سیاست‎های مناسب و با اولویت بخشی به سرمایه گذاری در بخش بهداشت، گامی موثر در جهت رشد اقتصادی بردارند. تفاصيل المقالة

تاثیر بدهی عمومی بر رشد اقتصادی به عنوان یکی از موضوعات مهم در تجزیه و تحلیل‌های اقتصادی شناخته می‌شود.بنابراین در مطالعه حاضر با استفاده از داده‌های 128 کشور منتخب و مدل رگرسیون انتقال ملایم پانلی به بررسی تاثیر آستانه‌ای شاخص ریسک کشوری در اثرگذاری بدهی عمومی بر رشد اقتصادی در چهار الگوی مجزا طی دوره زمانی 2018-1996 پرداخته شود. نتایج آزمون خطی بودن وجود رابطه غیرخطی بین متغیرهای مورد بررسی را نشان می‌دهد. همچنین لحاظ نمودن یک تابع انتقال با یک حد آستانه‌ای که بیانگر یک مدل دورژیمی است برای تصریح رابطه غیرخطی بین متغیرهای مورد مطالعه در تمامی الگوها کفایت می‌کند. نتایج حاصل از برآورد الگوها نشان می‌دهد در تخمین مدل با متغیرهای انتقال ریسک سیاسی و ریسک مرکب در هر دو رژیم، بدهی عمومی تاثیر مثبتی بر رشد اقتصادی داشته است. در حالیکه در تخمین مدل با متغیرهای انتقال ریسک مالی و ریسک اقتصادی در رژیم اول تاثیر بدهی عمومی بر رشد اقتصادی منفی و در رژیم دوم مثبت برآورد شده است. این نتایج از نظر برنامه‌ریزی کلان اقتصادی برای رسیدن به رشد اقتصادی باثبات می‌تواند مورد توجه برنامه‌ریزان قرار گیرد. تفاصيل المقالة