تنش آبی از مهم‌ترین تنش‌های غیر‌زیستی است که تاثیر نامطلوبی بر رشد گیاهان در مناطق خشک و نیمه‌خشک دارد و صفات گیاهی منعکس‌کننده واکنش و سازگاری گیاهان به تغییرات محیطی هستند که نقش مهمی در پیش‌بینی اثرات مختلف محیطی بر گیاهان و فرآیندهای گیاهی ایفا می‌کنند. در این تحقیق به منظور بررسی تاثیر بیوچار بر مشخصه‌های مورفوفیزیولوژیک گونه( Kochia prostrata.L) در شرایط کم آبی،. آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تکرار در شرایط گلخانه انجام شد. تیمارهای تنش کم‌آبی شامل چهار سطح ] 25، 50، 75 و 100 درصد ظرفیت زراعی مزرعه [و تیمار بیوچارتولید شده از آزولا شامل چهار سطح (شاهد ، 5 گرم، 15 گرم و 30 گرم) بودند. مشخصه‌های مورفولوژیکی (ارتفاع گیاه، طول ریشه، وزن زیست توده اندام‌های هوایی، وزن زیست توده ریشه) و مشخصه‌های فیزیولوژیکی (فتوسنتز، پتانسیل آبی گیاه، هدایت روزنه‌ای و تعرق)گونه مورد نظر تحت دو تیمار خشکی و بیوچار قرار گرفتند. نتایج نشان داد که اثر متقابل تنش خشکی و بیوچار بر تمامی مشخصه‌ها (بجز ارتفاع گیاه) معنی‌دار شد. اثر اصلی تنش خشکی بجز مشخصه‌های (فتوسنتز و پتانسیل آبی) و اثر اصلی بیوچار بجز مشخصه (طول ریشه) بر سایر مشخصه‌ها اثر معنی‌داری داشتند. تیمار 30 گرم بیوچار باعث افزایش مشخصه‌های مورفولوژی (طول ریشه، ارتفاع گیاه، زیست‌توده گیاهی) به ترتیب به میزان 22، 36 و 50 درصد نسبت به شاهد شد و همچنین تیمار 30 گرم بیوچار باعث افزایش معنی‌دار مشخصه فتوسنتز و هدایت روزنه‌ای به میزان 107 و 32 درصد نسبت به شاهد گردید. با توجه به نتایج این پژوهش می‌توان اذعان کرد که تیمار بیوچار 15 گرم در بین سطوح مختلف عملکرد بهتری نشان داده است و می‌تواند مقدار مناسبی برای افزایش کارایی گونه مورد مطالعه باشد. نتایج به دست آمده از این پژوهش می‌تواند گامی مهم، در جهت استفاده کاربردی از بیوچار در احیا و اصلاح مراتع باشد. تفاصيل المقالة

The role of different plant covers (i.e. Artemisia aucheri Boiss, Cousinia commutate Bunge and Agropyron longiaristatum Boiss) in topsoil properties and Nitrogen transformation is less known under semi-arid mountains. The main objective of this research was to study the effect of land covers on topsoil properties and nitrogen transformation. The study was carried out for investigating the soil properties of Grazing Exclusion (GE), Grazed Rangeland (GR) and Rainfed Agriculture (RA) in Kojur, Mazandaran province, Iran. Thirty-six 1m2 plots were set at three treatments to sample the dominant plant species. Soil samples were then taken from the central part of each plot sample in an area of 20×20 cm and depth of 20 cm. Our findings demonstrated that the carbon (C) content of plant materials did not differ for studied land covers whereas GR and RA had higher N content (1.48 and 1.41%, respectively) and lower C/N ratio (13.33 and 14.45%, respectively). In the GE, N concentration of soil (with 0.34%) was 1.5 times more than that in GR and RA (0.20 and 0.21%, respectively). Soil nitrification and N mineralization rates were significantly higher in the GE (0.33 and 0.28 mg kg−1d−1 respectively) as compared to the RA (0.15 and 0.08 mg kg−1d−1 respectively) and GR (0.01 and 0.04 mg kg−1d−1 respectively). There were no significant differences among land covers for bulk density, available K, microbial respiration, and ammonification rates. According to the results, grazing exclusion with presence of grass species increases the organic C contents, total N, and eventually, N mineralization which totally leads to improved soil quality in these regions. تفاصيل المقالة