چکیده بدون شک مهمترین قشر هر جامعه ای قشر جوان آن جامعه است و یکی از معضلات و مسائلی که سلامت عمومی جوانان را به خطر می اندازد، پدیده بیگانگی اجتماعی است. در این پژوهش سعی شده است میزان بیگانگی اجتماعی و همچنین عوامل اجتماعی مؤثر بر بیگانگی اجتماعی جوانان، مورد بررسی و تحلیل قرار گیرد. جامعه آماری این تحقیق شامل کل جوانان 20 تا 30 سالة شهر یاسوج است و تعداد 360 نفر از جوانان 20 تا30 سالة این شهر براساس نمونه گیری طبقه ای متناسب با حجم و با لحاظ کردن جنسیت، انتخاب و با استفاده از ابزار پرسشنامه مورد بررسی قرار گرفتند. روش این پژوهش از لحاظ نوع، پیمایشی و از لحاظ هدف، کاربردی بوده و برای تجزیه و تحلیل داده ها از آمار توصیفی، آمار استنباطی(آزمون کندال تائوb- ،آزمون کندال تائوc-، یومان ویتنی وکروسکال والیس) و تحلیل رگرسیون استفاده شده است. یافته های تحقیق نشان داد که بین متغیرهای مسقل (اعتماد اجتماعی،گرایشات مذهبی جمعی، میزان همنوایی اجتماعی و میزان رضایت از زندگی) و متغیر وابسته یعنی بیگانگی اجتماعی رابطة معناداری وجود دارد و قویترین رابطه (همبستگی)، مربوط به متغیر اعتماد اجتماعی بوده است. یافته های تحقیق نشان داد که بین جوانان زن و مرد و نیز جوانان مجرد، متأهل، مطلقه و همسر فوتی در زمینة میزان بیگانگی اجتماعی تفاوت معناداری وجود دارد. چکیده: در این پژوهش سعی بر آن بوده است که تاثیر سبک زندگی بر بیگانگی اجتماعی جوانان، مورد بررسی و تحلیل قرار گیرد. جامعه آماری این تحقیق شامل کل جوانان 20 تا 29 ساله ی شهر یاسوج است و تعداد 360 نفر از جوانان 20 تا 29 ساله ی این شهر براساس نمونه گیری طبقه ای متناسب با حجم و با لحاظ کردن جنسیت، انتخاب و با استفاده از ابزار پرسشنامه مورد بررسی قرار گرفتند. روش این پژوهش از لحاظ نوع، پیمایشی و از لحاظ هدف، کاربردی بوده و برای تجزیه و تحلیل داده ها از آمار توصیفی و آمار استنباطی(همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون) استفاده شده است. یافته های تحقیق نشان داد که بین سبک مشارکت فرهنگی جوانان، اوقات فراغت، مصرف فرهنگی عام گرا و متغیر وابسته یعنی بیگانگی اجتماعی رابطه ی معناداری وجود دارد و متغیر سبک مشارکت فرهنگی بیشترین تغییرات متغیر وابسته را تبیین نموده است. همچنین از یافته های تحقیق ملاحظه گردید که بین تحصیلات و مدیریت بدن جوانانو میزان بیگانگی اجتماعی آنان رابطه ی معناداری وجود ندارد. تفاصيل المقالة

    بحث توانمندسازی همواره به عنوان یکی از مباحث مهم زنان سرپرست خانوار مطرح بوده است. هدف کلی این پژوهش، بررسی تاثیر طرحهای خودکفایی کمیته­ امداد امام (ره) بر توانمندسازی زنان سرپرست خانوار استان کهگیلویه و بویراحمد است. چارچوب نظری پژوهش براساس نظریه‌های تواناسازی ساراالانگه و فیترمن، حمایت اجتماعی کسل، طرد اجتماعی آمارتیاسن و سیلور، نظریه فمنیستی لیبرال و نظریه رفاه اجتماعی استوار است. برای گرد­آوری داده­های پژوهش از دو شیوه اسنادی و میدانی به روش پیمایشی بهره گرفته شده است. جامعه آماری این پژوهش شامل کل زنان سرپرست خانوار استان کهگیلویه و بویراحمد بوده است که از طرح های خودکفایی نهاد کمیته امداد، بهره مند شده اند و ابزار اصلی در این پژوهش، پرسش نامه بوده است، بنابراین، با استفاده از فرمول نمونه گیری یامانی، تعداد 153 نفر از زنان یاد شده به عنوان حجم نمونه انتخاب شدند که شیوه نمونه گیری نیز از نوع سیستماتیک بوده است. از مجموع متغیرهای مستقلی که وارد رگرسیون چند متغیره شده اند، متغیر " خدمات آموزشی، فنی و مشاوره ای" با ضریب بتای 57/0 و متغیر "شعاع حمایتی" با ضریب بتای19/0 بیش ترین تأثیر را بر توانمندسازی زنان داشته اند. در مجموع یافته­های پژوهش در سه بعد متغیرهای زمینه ای، خدمات امداد و دایره حمایت اجتماعی  نشان داده­اند که توانمندسازی زنان براساس طرحهای خودکفایی، بر پایه آموزش، کسب فنون و مهارت های شغلی، تقویت روحیه خودباوری، ایجاد انگیزه در چارچوب آموزش های فنی و حرفه‌ای و نیز دریافت مشاوره­های نوین شغلی متناسب با شرایط و مقتضیات نوع شغل استوار است. تفاصيل المقالة