توسعه‌ی شهروند الکترونیک، راهکار مناسبی برای مشکلات اجتماعی شهرهای بزرگ ایران همچون ترافیک، آلودگی‌های زیست‌محیطی و مصرف زیاد انرژی است اما شهروند الکترونیک در ایران توسعه‌ی مطلوبی نداشته است. با استناد به مباحث نظریه‌پردازان اعتماد اجتماعی، استفاده از خدمات الکترونیک توسط شهروندان، پیوند نزدیکی با اعتماد اجتماعی دارد. بر این اساس، هدف پژوهش حاضر این است که رابطه‌ی اعتماد اجتماعی را با شهروند الکترونیک واکاوی کند. روش پژوهش، پیمایشی است و جامعه‌ی آماری پژوهش، شهروندان 18 سال به بالای شهر یاسوج هستند که 346 نفر از آنان به روش نمونه‌گیری تصادفی چندمرحله‌ای انتخاب شده‌اند. ابزار تحقیق برای سنجش شهروند الکترونیک، پرسشنامه‌ی پژوهشگر ساخته است که با استفاده از اعتبار محتوا تعیین اعتبار شده و با استفاده از روش کودر-ریچاردسون تعیین پایایی گردیده است. ابزار تحقیق برای سنجش اعتماد اجتماعی، پرسشنامه‌ی استاندارد شده اعتماد اجتماعی صفاری‌نیا و شریف (1392) است. براساس یافته‌های تحقیق، رابطه‌ی معناداری بین اعتماد اجتماعی و تحقق شهروندالکترونیک وجود دارد و طی آن، اعتماد اجتماعی قادر است 106/0 تغییرات شهروند الکترونیک را تبیین کند. با ورود متغیرهای کنترل جنسیت، وضع تأهل و تحصیلات دانشگاهی به مدل، ضریب تبیین به 259/0 افزایش می‌یابد. نتیجه‌گیری پژوهش حاضر این است که با ارتقای اعتماد اجتماعی می‌توان، شهروند الکترونیک را گسترش داد و از این طریق به تسکین برخی از مسائل اجتماعی حادّ شهرها کمک نمود. تفاصيل المقالة

آینده‌‎نگری یکی از موضوعات مهم و مورد توجّه اندیشمندان علوم اجتماعی است. این مقاله به بررسی امید به آینده و ارتباط آن با پایگاه اقتصادی و اجتماعی و دینداری پرداخته است. در این پژوهش از روش پیمایشی و جهت گردآوری داده‌ها از ابزار پرسشنامه استفاده شد. متغیر وابسته این پژوهش، امید به آینده و متغیرهای مستقل میزان دینداری، امکانات اقتصادی خانواده و پایگاه اقتصادی و اجتماعی بوده است. جامعۀ آماری مورد بررسی، افراد 18 سال به بالای شهر یاسوج بودند که بر اساس فرمول لین، 400 نفر به عنوان حجم نمونه محاسبه و به صورت نمونه گیری تصادفی از نوع خوشه ای انتخاب شدند. داده ها به وسیله پرسشنامه ساختمند ترکیبی محقق ساخته و دیگران ساخته گردآوری شد. اعتبار و پایایی ابزار سنجش به ترتیب با اعتبار صوری و ضریب آلفای کرونباخ مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج نشان داد میزان امید به آینده با متغیرهای میزان دینداری، میزان امکانات اقتصادی خانواده و پایگاه اقتصادی اجتماعی ارتباط مثبت و معناداری دارد. تفاوت معناداری بین میزان امید زنان و مردان به آینده وجود داشت و مردان از امید بیشتری برخوردار بودند ولی بین میزان به آینده با توجه به وضعیت تأهل تفاوت معناداری وجود نداشت. آزمون رگرسیون چندمتغیره به روش گام به گام نشان داد که متغیرهای وارد شده به مدل توانستند 9/28 درصد از واریانس متغیر وابسته را تبیین کنند. نتیجه اینکه دینداری مهمترین عامل در حفظ و ارتقاء امیدواری در جامعه مورد مطالعه است. تفاصيل المقالة