هدف پژوهش حاضرمقایسه طرح واره درمانی و شناخت درمانی گروهی به منظور کاهش استرس ادراک شده مراجعان زن دارای رفتارهای پر خطرجنسی بود. این یک پزوهش نیمه آزمایشی با روش نمونه گیری خوشه ای تک مرحله ای بود . جامعه آماری 500 نفرازمراجعان زن با سابقه رفتار پر خطرجنسی بود که برای انجام آزمایش ایدز به این مرکز مراجعه کردند با استفاده از فرمول حجم نمونه به صورت تصادفی 250 نفر را انتخاب شدند . توسط روانشناس و پزشک مصاحبه تشخیصی گرفته شد. 85 نفر ازمراجعان که در مولفه های استرس نمره بالایی داشتند که از این میان 45 نفر را به صورت تصادفی انتخاب شدند و در سه گروه 15 نفری که شامل دو گروه آزمایشی و یک گروه کنترل قرار گرفتند، 12 جلسه شناخت درمانی گروهی و 12جلسه طرح واره درمانی اجرا گردید در پایان درمان پس آزمون اجرا گردید. نتایج نشان داد کهطرح واره درمانی نسبت به شناخت درمانی گروهی بر استرس ادراک شده مراجعان زن موثرتر است. تفاصيل المقالة