This study was conducted to assay the effects of methanol foliar application (0, 10, 20 and 30% v/v) and bed cover (control, white and black covers) on yield and some physiological traits of marigold as a factorial based on RCBD. The results revealed the significant interaction effects of bed cover and methanol foliar application on chlorophyll a content and plant height. The highest plant height was belonged to black mulch × methanol (except for 30% methanol). The highest chlorophyll a content (2.3 mg g-1 FW) was attained by black mulch × 30% methanol. Chlorophyll b content was influenced by soil cover and the highest chlorophyll b content (1.1 mg g-1 FW) was recorded with black mulch. The flowers and leaves dry weight as well as relative water content and total soluble solids content were affected by the treatments and, the highest data for flower dry weight (116 g) was in 30% foliar spray and black mulch (103.6 g). The highest data for total soluble solids content (120 °Brix) and relative water content (49.7%) were recorded with 30% methanol foliar application and by black soil cover. For root-dry weight (15.3 g) and total phenolics content (95.05 mg GA g-1 Dwt), black mulch was the treatment of choice. تفاصيل المقالة

Chilling damage under 15ºC in anthurium cut flowers reduces the vase-life, quality and marketability of the product. In the present experiment, GABA postharvest treatment (0, 1 and 5 mM) was studied on the vase-life, total soluble solid (TSS), H2O2 content, proline content, spathe browning, catalase and superoxide dismutase enzymes activity of Anthurium andraeanum 'Sirion' during 10 days of storage at 10 ºC and 5 ºC. The results revealed that 1 mM GABA treatment at 10 ºC was the treatment of choice considering the vase-life. GABA treatment had no special effect on reducing the browning incidence. GABA at 5 mM increased the SOD activity. Furthermore, GABA reduced H2O2 levels compared to control untreated flowers. Moreover, under chilling stress, proline was the highest with GABA treated flowers. One mM treated GABA treatments hold higher catalase activity. The highest TSS belonged to 5 mM GABA under 5ºC. تفاصيل المقالة

Senescence is an integral part of the normal developmental cycle of plants and can be traced in cell, tissue and organ level. This work was focused on the efficiency of post-harvest treatment with the free polyamine spermine (Spm) to extend the vase life of cut rose flowers as an anti-senescence compound. Spm treatment was applied at the rates of 0, 1, 2 and 4 mM. Some morphological, biochemical and physiological characteristics of tested cut roses (Rosa hybrida cv. ‘Dolce Vita’) such as; flower diameter, water uptake, relative fresh weight, electrolyte leakage, malondialdehyde content, guiacole peroxidase activity, hydrogen peroxide content and vase life were evaluated. The effects of a pulsing application of the polyamine on the mentioned traits were significant and treatment with Spm effectively delayed the senescence of roses, especially when applied at 4 mM concentration. Polyamine treatment resulted in a notable decrease in petal electrolyte leakage due to its cationic and anti-peroxidative characters. In addition to the anti-ethylene property, the cationic character of polyamines may play an important role in determining the vase life of cut flowers. تفاصيل المقالة

افزایش عمر پس از برداشت گل‌های شاخه‌ بریده، اهمیت بسیاری در صنعت گل و گیاهان زینتی دارد. در این مطالعه، اثربخشی نانوذرات کیتوسان و سالیسیلیک اسید در تأخیر پیری گلبرگ‌های گل رز شاخه بریده مورد ارزیابی قرار گرفت. این تحقیق در قالب طرح کاملا تصادفی با 9 تیمار در شش تکرار انجام گردید که اعمال تیمارها به روش محلولپاشی گلبرگی هر سه روز یکبار صورت گرفت. محلولپاشی گلبرگی تیمار نانوذرات‌کیتوسان با دو غلظت (0.1و 0.5 میلی گرم بر لیتر) و سالیسیلیک اسید با دو غلظت (0.1 و 0.3 میلیمولار) بر کیفیت گلهای شاخه بریده رز طی دوره زمانی (1، 4، 7، 11، 15 روز پس از برداشت) بررسی گردید. حداکثر عمر گلجائی 8/17روز بود و در گل‌هایی که تحت محلولپاشی گلبرگی با ترکیب تیماری 0.5 میلی‌گرم در لیتر نانوذرات کیتوسان با 0.3 میلی‌مولار سالیسیلیک اسید قرار گرفتند، بیشترین عمر پس از برداشت و در تیمار شاهد (آب مقطر) کمترین عمر گلجائی (5/13 روز) مشاهده گردید. همچنین میزان محلول جذب شده نسبی گلبرگ‌ها و محتوای فلاونوئید در گلبرگ‌های تیمار شده توسط تیمار ترکیبی 0.5 میلی‌گرم در لیتر نانوذرات کیتوسان با 0.3 میلی‌مولار سالیسیلیک اسید به طور چشمگیری افزایش یافت. تیمارهای حاوی نانوذرات کیتوسان به ویژه تیمار ترکیبی 0.5 میلی‌گرم در لیتر نانوذرات کیتوسان با 0.3 میلی‌مولار سالیسیلیک اسید باعث کاهش میزان نشت الکترولیت با حفظ شاخص غشایی گلبرگ‌ها و افزایش عمر گلجائی گردید. ضمنا فعالیت آنزیم‌های آنتی‌اکسیدانتی از جمله گایاکول‌پر-اکسیداز، پلی‌فنول‌اکسیداز، پر‌اکسیداز و هیدروژن‌پراکسید در گل‌های محلولپاشی شده با ترکیب تیماری 0.5 میلی‌گرم در لیتر نانوذرات کیتوسان با 0.3 میلی‌مولار سالیسیلیک اسید، کمترین میزان را نشان دادند. در بین تیمارهای نانوذرات کیتوسان بیشترین طول عمر پس از برداشت مربوط به غلظت 0.5 میلی‌گرم در لیتر (15 روز) بوده که باعث افزایش 11 درصدی عمر گلجائی در مقایسه با تیمار شاهد گردید. در بین تیمارهای سالیسیلیک اسید غلظت 0.3 میلیمولار با افزایش 6 درصدی طول عمر گلجائی نسبت به شاهد، موثرترین بود. در نهایت تیمارهای ترکیبی نانوذرات کیتوسان و سالیسیلیک اسید در مقایسه با تیمار شاهد ضمن افزایش کیفیت پس از برداشت رزهای شاخه بریده رقم سامورایی باعث افزایش 31 درصدی عمر گلجائی در مقایسه با تیمار شاهد گردیدند. تفاصيل المقالة

تولید و نگه‌داری گیاهان زینتی ارتباط تنگاتنگ با مصرف بالای آب تازه و شیرین را دارد. امروزه بدلیل محدودیت منابع آبی ناچار به آبیاری گیاهان با منابع آب شور هستیم. منظور بررسی تاثیر محلول پاشی نانوذره های اکسیدسریم، اکسید تیتانیوم و کوانتوم دات -گرافن اکسید (صفر و 1/5 میلی گرم در لیتر) تحت تنش شوری کلریدسدیم (صفر، 75 و 150 میلی مولار) در گیاه گازانیا، آزمایشی بصورت فاکتوریل بر مبنای طرح کاملا تصادفی اجرا شد. بیشترین وزن خشک برگ، تعداد گل و محتوای نیتروژن در تیمار بدون تنش شوری با محلول پاشی نانوذره کوانتوم دات- گرافن اکسید مشاهده شد. بیشترین محتوای سدیم، نشت یونی، پراکسید هیدروژن، پرولین و مالون دی آلدئید در تیمار تنش شوری 150 میلی مولار کلریدسدیم در شرایط بدون محلول پاشی مشاهده شد. بیشترین محتوای کاتالاز در تیمار تنش شوری 150 میلی مولار کلریدسدیم با محلول پاشی کوانتوم دات- گرافن اکسید مشاهده شد. فعالیت آنزیم های سوپراکسید دیسموتاز و آسکوربات پراکسیداز تحت تنش شوری 150 میلی مولار کلریدسدیم با محلول پاشی کوانتوم دات-گرافن اکسید و نانوذره اکسید تیتانیوم افزایش یافت. شاخص کلروفیل، محتوای فنل کل و نسبت پتاسیم به سدیم تحت تاثیر اثرات مستقل تنش شوری و محلول پاشی قرار گرفت. تیمار بدون تنش شوری موجب افزایش نسبت پتاسیم به سدیم شد. بالاترین نسبت پتاسیم به سدیم، و شاخص کلروفیل در تیمار محلول پاشی با کوانتوم دات-گرافن اکسید مشاهده شد. افزایش در محتوای فنل کل در تنش شوری 75 و 150 میلی مولار کلریدسدیم مشاهده شد. محلول پاشی با هرسه نانوذره محتوای فنل کل گیاه را افزایش داد. نتایج حاصل از بررسی انجام شده نشان داد که تنش شوری تاثیر منفی بر برخی صفات رشدی و فیزیولوژیک گازانیا داشت. تیمار محلول پاشی مورد استفاده در بررسی حاضر در تنش شوری 150 میلی مولار کلریدسدیم تاثیر مثبت بر فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدانی و وزن خشک ریشه گیاه را داشت و مشخص شد که گیاه گازانیا قادر به تحمل تنش شوری 75 میلی مولار کلریدسدیم می باشد. تفاصيل المقالة

به منظور بررسی اثر سطوح مختلف محلول پاشی عصاره جلبک دریایی (صفر، 150 و 300 میلی لیتر) و تیمار تلفیقی کودهای آلی (شاهد، مرغی، دامی و ورمی کمپوست) با خاکپوش (سفید و سیاه) بر برخی شاخص‌های فیزیولوژیک (محتوای کلروفیل، فنل و فلاونوئید کل، آنتوسیانین) و رشدی همیشه بهار آزمایشی به صورت فاکتوریل بر پایه طرح بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار انجام شد. نتایج نشان دهنده وجود اثرات متقابل معنی دار ترکیب تیماری (خاکپوش و کود آلی) و محلول پاشی بر محتوای کلروفیلa بود. بیشترین محتوای کلروفیل a (01/4 میلی گرم بر گرم وزن تر) مربوط به تیمار ورمی کمپوست و محلول پاشی 300 میلی لیتر بود. بالاترین میزان وزن خشک ریشه (16 گرم بر متر مربع)، ساقه (8/74 گرم بر متر مربع) و قطر گل (98/5 سانتی متر) در ترکیب تیماری ورمی کمپوست + مالچ سفید مشاهده گردید. محتوای فنل کل، وزن خشک گل و اسانس نمونه‌ها تحت تاثیر تیمار تلفیقی و سطوح محلول پاشی قرار گرفت. بیشترین میزان ترکیبات مذکور در ترکیب تیماری کود دامی + مالچ سیاه مشاهده گردید. کمترین میزان فنل و اسانس نمونه‌ها در تیمار شاهد محلول‌پاشی مشاهده شد. سطح محلول‌پاشی محتوای آنتوسیانین را در سطح 300 میلی لیتر عصاره جلبک دریایی تحت تاثیر مثبت قرار داد. در کل تیمارهای مورداستفاده در پژوهش حاضر تاثیر مثبت بر صفات فیزیولوژیک و مرفولوژیک همیشه بهار داشت و قابل توصیه به کشاورزان می باشد. تفاصيل المقالة