افزایش عمر گل در گل های شاخه بریده که محصولاتی فسادپذیر و دارای عمر کوتاهی هستند، بسیار اهمیت دارد. با استفاده از ترکیبات و مواد مختلف می توان طول عمر گل های شاخه بریده را افزایش داد. آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه کاملا تصادفی در چهار تکرار شامل 64 گلدان در مشهد اجرا شد. اسانس نعناع فلفلی عامل اول در چهار سطح (0، 100، 200 و 300 پی پی ام) و اسید سیتریک عامل دوم در چهار سطح (0، 100، 200 و 300 پی پی ام) بود. برای ارزیابی ماندگاری گل های بریده بر اساس روز فاصله زمانی از هنگام برداشت تا زمانی که تعداد گلچه های پژمرده بیشتر از گلچه های باز شده بودند به عنوان پایان عمر گلجایی در نظر گرفته شدند. نتایج نشان داد اسانس نعناع فلفلی بر طول عمر گل معنی دار بود. اثر اسید سیتریک نیز بر تعداد گلچه های بازشده، ریزش گلچه ها، قطر گلچه، درصد پژمردگی، وزن تر ساقه و طول عمر گل معنی دار بود. بالاترین میزان تعداد گلچه های بازشده، قطر گلچه، وزن تر، طول عمر گل مربوط به تیمار 300 پی پی ام اسانس نعناع فلفلی و200 پی پی ام اسید سیتریک بود. در مجموع استفاده از اسانس نعناع فلفلی و اسید سیتریک در غلظت های مختلف نسبت به شاهد باعث افزایش طول عمر گل، وزن تر، تعداد گلچه های باز شده و قطر گلچه ها همچنین کاهش ریزش گلچه ها و درصد پژمردگی گل مریم شد. تفاصيل المقالة

اثر تنظیم کننده های رشد و خاکپوش بر میزان عناصر برگی، آنزیمها و تجمع نیترات در پیاز خوراکی تحت تنش کم آبی، بررسی گردید. عامل اصلی تنش کم آبی در سه سطح (100 ، 80 و 60 درصد نیاز آبی) و عامل فرعی خاکپوش در دو سطح (کاربرد و عدم کاربرد)و اسید سالیسیلیک (صفر و 5/0میلی مولار)، متیل جاسمونات (5 و 5/7 میکرو مولار) و 24- اپی براسینولاید (5/0 و 1 میکرو مولار)[ اختصاص یافت. برهمکنش معنی داری بین تنش کم آبی و تنظیم کنندهای رشد در میزان عنصر برگی نیتروژن، آنزیمهای کاتالاز و سوپر اکسید دیسموتاز و مالون دی آلدئید، اسیدهای آمینه متیونین، ایزولوسین و پرولین، نشت یونی و میزان کلروفیل و کاروتنوئید مشاهده شد و اثر تنظیم کننده ها در شرایط تنش شدید کم آبی موثر بود. ،برهمکنش کم آبی و خاکپوش علاوه بر صفات مذکور بر صفات اسید آمینه والین و تیروزین و فسفر و پتاسیم برگ و اثر تنظیم کننده های رشد بر صفات اسید آمینه والین و تیروزین و فسفر و پتاسیم برگ معنی دار بود و این اثر تحت شرایط تنش شدید کم آبی بسیار موثر بود. تیمار براسینولاید بیشترین اثر را بر کاهش نیترات نشان داد بطوریکه تحت شرایط غیر تنش، ملایم و شدید براسینواستروئید 1 میکرومولار به ترتیب باعث کاهش 26 و 23 و 31 درصدی نیترات شد. خاکپوش تحت شرایط عدم تنش ، تاثیری بر کاهش نیترات ندارد ولی تحت شرایط تنش شدید کم آبی ، استفاده از خاکپوش 13 درصد نیترات سوخ را در مقایسه با شاهد کاهش داد. تفاصيل المقالة