به منظور بررسی سیستم تلفیقی نهاده‌های زیستی و شیمیایی برخصوصیات‌ مختلف جو پاییزه، این آزمایش به صورت فاکتوریل سه‌عاملی در قالب طرح بلوک‌‌های کامل تصادفی با سه تکرار درسال زراعی 1394-1393 در ‌ایستگاه تحقیقاتی سرابله استان ایلام انجام شد. فاکتورها شامل عامل اول دو روش کاربرد کودهای زیستی (کاربرد کود زیستی در عمق 4 سانتی‌متر در خاک و کاربرد کود زیستی همراه با بذر (تلقیح با بذر))، عامل دوم کود شیمیایی فسفاته (از منبع سوپر فسفات تریپل) در سه سطح (0، 50 و 100 درصد نیاز کودی) و عامل سوم شامل مصرف انواع کودها‌ی زیستی (ازتوباکتر، سودوموناس، ازتوباکتر+سودوموناس و شاهد (بدون تلقیح)) بود. مقایسه میانگین تیمارها نشان داد که بین سطوح مختلف مصرف کود شیمیایی فسفره تفاوت بسیار معنی‌داری وجود دارد وحداکثرعملکرد دانه (4/3585 کیلوگرم درهکتار) از تیمار100 درصد مصرف کود فسفره بدست آمد که نسبت به تیمار شاهد 24 درصد افزایش نشان داد. همچنین مقایسه میانگین تیمارها نشان داد که تفاوت قابل ملاحظه‌ای بین سطوح مختلف مصرف کودهای زیستی وجود دارد و حداکثر عملکرد دانه (4206 کیلوگرم در هکتار) از سطح سوم (ازتوباکتر+سودوموناس) بدست آمد که نسبت به تیمار شاهد 26 درصد افزایش نشان داد. به‌طورکلی نتایج این بررسی نشان داد استفاده از کودهای بیولوژیک می‌تواند باعث کاهش مصرف کود شیمیایی و کاهش اثرات نامطلوب زیست‌ محیطی و سلامت انسان و دام شود. در نهایت، با توجه به نتایج این تحقیق به ‌نظر می‌رسد که روش تلقیح بذری با کود بیولوژیک موثرتر از روش تلقیح خاکی با کود بیولوژیک می‌باشد. تفاصيل المقالة