روابط بین 10 ژنوتیپ زراعی بادام (Amygdalus dulcis (L.) Miller) (ژنوتیپ‌های محب علی، صفری، یارالهی، مامایی، ربیع، کبابی، تاجری، حاج میرزایی، تلخه و آذر) و 2 گونه بادام خودروی (گونه‌های Amygdalus lycioides var. horida و A. scoparia) از استان اصفهان، از طریق آنالیز پروتئین‌های ذخیره‌ای دانة آنها بررسی شد. در مجموع 18 باند پروتئینی مشاهده شد که برخی از آنها در بین تمام گونه‌ها و ژنوتیپ‌های بادام مشتـرک بودند. برخی از این باندها فقط در یک گونه یا یک ژنوتیپ زراعی وجود داشتند، در حالی که تعدادی دیگر از آنها تنها در ژنوتیپ‌های زراعی مشاهده شدند و گونه‌های خودروی فاقد آنها بودند. داده‌های حاصله از طریق آنالیز خوشه‌ای با روش UPGMA و ضریب فاصله اقلیدسی و نیز از طریق آنالیز مؤلفه‌های اصلی (PCA) بررسی شدند. نتایج نشان داد که برخی از این ژنوتیپ‌های محلی از لحاظ الگوی الکتروفورزی پروتئین‌های ذخیره‌ای بذر بسیار بهم شبیهند. از جمله روابط نزدیکی بین ژنوتیپ‌های صفری، یارالهی و مامایی و نیز بین ژنوتیپ‌های تاجری، حاج میرزایی و کبابی مشاهده شد. بین گونه‌های خودروی و ژنوتیپ‌های زراعی نیز الگوی پروتئینی متفاوتی مشاهده گردید. در این پژوهش نقش پروتئین‌های ذخیره‌ای دانه در نشان دادن تنوع ژنتیکی ژنوتیپ‌های بادام مورد بحث قرار گرفت. تفاصيل المقالة