Soil and water salinity damage and decrease canola yield. However, plant yield should be increased using effective methods. This study aimed at investigating the effect of sulfure application fertilizers on canola yield. To this end, the experiment was conducted in split plot arrangement based on randomized complete blocks design with three replications at Shavoor Research Station in south west of Iran. Main plots was the source of sulfur fertilizer (sulfur element, gypsum, sulfuric acid, golden bio-sulfur) and sub plots were the rate of sulfur application including 6 levels (0, 50, 500, 1000, 1500, 2000 Kg S.ha-1). Results showed sources and rate that of sulfur fertilizers had significant different effects (p<0.01) on canola yield and biologic yield but they had no effect on grain thousand weight and grain in capsule. The highest grain yield and biologic yield obtained from Golden bio sulfur application. The findings also revealed that Interactive effects had significant effects (p<0.01) on canola yield and biologic yield but they had no effects on grain thou-sand weight and grain in capsule. Sulfur fertilizer application is an effective method for compensation damage yield of canola in salinity conditions. تفاصيل المقالة

به‌منظور بررسی تأثیر باکتری‌های حل کننده فسفات در ترکیب با کود شیمیایی فسفره بر عملکرد هیبریدهای ذرت دانه ای آزمایشی در شمال استان خوزستان در تابستان سال‌های 1393-1392 به روش کرت‌های دوبار خرد شده در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با چهار تکرار اجرا شد. تلفیق کود شیمیایی و زیستی به‌عنوان تیمار اصلی در چهار سطح (100درصد کود شیمیایی به تنهایی 25، 50 و 75 درصد تلفیق کود شیمیایی با 100 درصد کود زیستی) در کرت‌های اصلی، هبیریدهای ذرت دانه ای با سه سطح (سینگل کراس 704، مبین و کارون) در کرت‌های فرعی قرار داده شدند. در این تحقیق تلفیق کود شیمیایی با کود زیستی برعملکرد بیولوژیکی در سطح احتمال 5 درصد معنی‌دار و بقیه صفات غیر معنی‌دار گردید. همچنین نوع هیبرید مورد آزمایش نیز دارای تفاوت معنی‌داری در عملکرد و اجزای عملکرد بود ولی بر شاخص برداشت اثر غیرمعنی‌داری بر جای گذاشت. بیشترین عملکرد دانه با مقدار 12875 کیلوگرم در هکتار متعلق به سینگل کراس 704 با تلفیق 25 درصد تلفیق کود شیمیایی و زیستی و کمترین مقدار نیز با 10215 کیلوگرم در هکتار به هیبرید مبین با 25 درصد تلفیق کود شیمیایی و زیستی تعلق داشت. با توجه به نتایج حاصله به نظر می رسد که تلفیق کود شیمیایی با کود زیستی توانست سبب افزایش عملکرد در هیبریدهای سینگل کراس 704 و کارون شود و هیبرید مبین از قابلیت کودپذیری پایین تری برخوردار بود. تفاصيل المقالة

به‌منظور بررسی اثر پیش تیمارهای بذر با تنظیم کننده‌های رشد بر عملکرد و اجزای عملکرد لاین‌های لوبیا قرمز، آزمایشی اسپیلت فاکتوریل بر پایه طرح بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار اجرا شد. در این پژوهش، تیمارها شامل سه سطح آبیاری (آبیاری پس از 60-55 ،85-80 و 115-110 میلیمتر تبخیر از تشتک) دو لاین لوبیا قرمز KS31169و D81083و پیش‌تیمار بذر شامل سالیسیلیک اسید و نفتالیک استیک اسید در چهار سطح 0P: شاهد، آب مقطر؛ 1P: (NAA) به‌میزان 5/0 mM/L؛ 2P: (SA)به‌میزان 7/0 mM/L ؛ 3P: ترکیب دو تنظیم‌کننده (NAA+SA) به نسبت 5/0 و 7/0 mM/L بودند. نتایج نشان داد که اثرات ساده و اثر متقابل ژنوتیپ و پیش تیمار تنظیم کننده‌های رشد بر تمامی صفات مورد بررسی به جزء صفات شاخص برداشت و طول غلاف اثرمعنی‌داری داشتند. بیشترین وزن صد دانه(44گرم) و عملکرد بیولوژیک (88/14715 کیلو گرم در هکتار) در کاربرد پیش‌تیمار نفتالیک استیک اسید در شرایط آبیاری پس از 85-80 میلیمتر تبخیر در لاین KS3116مشاهده شد. با کاربرد پیش‌تیمارهای نفتالیک استیک اسید و سالیسیلیک اسید در شرایط اعمال تیمارهای تنش خشکی عملکرد دانه (16/3454 کیلوگرم در هکتار) مشاهده شد. نتایج رگرسیون گام به گام عملکرد و صفات وابسته نشان داد که %88 تغییرات عملکرد دانه به وسیله عملکرد بیولوژیک، شاخص برداشت، تعدا دانه در غلاف و وزن صد دانه تبیین شد. بطور کلی می‌توان نتیجه گرفت پیش‌تیمار بذر به صورت مستقیم و غیر مستقیم با تاثیر بر برخی صفات مرفولوژیک و فیزیولوژیک گیاه در بهبود و توسعه عملکرد در شرایط تنش خشکی موثر بود. تفاصيل المقالة

مدیریت کود نقش مهمی در دستیابی به عملکرد مطلوب در ذرت ایفا می‌کند. از طرف دیگر مدیریت کود برای دستیابی به کشاورزی پایدار امری ضروری است. به همین منظور آزمایشی در شمال خوزستان در سال زراعی 93-1392 در شمال خوزستان با طرح کرت های خرد شده در قالب بلوک های کامل تصادفی با چهار تکرار اجرا گردید. فاکتور اصلی شامل تلفیقی از کودهای شیمیایی و زیستی در چهار سطح شامل تلفیق 100، 75، 50، 25 درصد مقدار از کود شیمیایی نیتروژن(از منبع اوره) و فسفر(از منبع سوپرفسفات تریپل) با و بدون مصرف کود زیستی بود. فاکتور فرعی سه هیبرید ذرت شامل(704، 701 و مبین) بود. نتایج نشان داد که بالاترین و کمترین عملکرد با مقادیر 61/13، 59/13، 81/10 (تن در هکتار) به ترتیب در تیمارهای سینگل کراس 701+ 50درصد شیمیایی + 100 درصد کود زیستی، سینگل کراس 704+ 25 درصد شیمیایی + 100 درصد کود زیستی و سینگل کراس مبین + 25 درصد کود شیمیایی +100 درصد کودزیستی بدست آمد. همچنین تفاوت معنی داری بین عملکرد دانه و اجزاء عملکرد، عملکرد بیولوژیکی و تعداد دانه در ردیف در سطح احتمال 1 درصد وجود داشت و بین تیمارها در سایر صفات اختلاف معنی داری مشاهده نشد. تفاصيل المقالة